Παρακολουθώντας τη θεματολογία στις συνεδριάσεις των Σχολικών Επιτροπών του Δήμου Διονύσου- προχτές Πέμπτη 13 Ιουλίου η Δευτεροβάθμια, την προσεχή Τετάρτη 19/7 η Πρωτοβάθμια-, αλλά και των περασμένων μηνών και ετών, εύκολα βγαίνει το συμπέρασμα πως πλέον μόνο εμβαλωματικές παρεμβάσεις μπορούν να γίνουν σε σχολικά κτήρια που στην πλειονότητά τους έχουν γεράσει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πιστοποίηση ανελκυστήρων, που όμως προϋποθέτει μια σειρά επισκευών ώστε να πληρούνται οι απαιτούμενες προδιαγραφές, θέμα που συζητήθηκε προχτές για τρία, και έπονται ακόμη δυο, κτήρια Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Ή η αποκατάσταση των προαυλίων και οι εργασίες τοιχοποιίας σε μια σειρά σχολείων. Ή οι εργασίες κτηριακής υποδομής και οι επισκευές σε Δημοτικά Σχολεία και Νηπιαγωγεία της πόλης, που θα συζητηθούν την Τετάρτη.
Πρώτη φορά, πάντως, σχολείο διεκδικεί την κατεδάφιση κτίσματος μέσα στο χώρο του, το οποίο μάλιστα έχει αποκτήσει τη δική του συνθηματική ονομασία ανάμεσα στους μαθητές. Ο λόγος για το Γυμνάσιο Δροσιάς και την αποθήκη στο προαύλιό του, που πλέον έχει μετατραπεί σε επικίνδυνη εστία μόλυνσης αλλά και χώρο καπνίσματος, ενώ παρεμποδίζει τον απρόσκοπτο έλεγχο των καθηγητών, όπως αναφέρει σε σχετική επιστολή της η Διευθύντρια του Σχολείου Ρ. Πολίτη, ζητώντας την άμεση κατεδάφιση του κτίσματος.
Όπως προέκυψε από τη συζήτηση στη Σχολική Επιτροπή την περασμένη Πέμπτη, μέσα στο προαύλιο του Γυμνασίου Δροσιάς βρίσκεται κτίσμα από κόντρα πλακέ που χρησιμοποιείται ως αποθήκη (σ.σ. παρά το γεγονός πως το Σχολείο διαθέτει ασφαλείς αποθηκευτικούς χώρους στο υπόγειό του, υπογραμμίζει η Διευθύντρια) ενώ για πρώτη φορά τον τελευταίο χρόνο, όπως η ίδια τόνισε, λειτουργεί πλέον ως άτυπο καπνιστήριο και μπαρ για τους μαθητές. Παράλληλα αποτελεί εστία μόλυνσης, ενώ από την υγρασία έχουν διαβρωθεί οι σωληνώσεις. Από τη σχετική αλληλογραφία της Διευθύντριας με την Τεχνική Υπηρεσία προέκυψε πως το κτίσμα ήταν αυθαίρετο, ανεγέρθηκε μαζί με δυο αίθουσες διδασκαλίας πριν το 2011, τακτοποιήθηκε το 2021 στο πλαίσιο της σύμβασης του Δήμου για τη μελέτη πυροπροστασίας και έτσι για να κατεδαφιστεί χρειάζεται ειδική άδεια κατεδάφισης. Αυτή η κατεδάφιση δεν μπορεί να γίνει από το Δήμο, μια που η τρέχουσα εργολαβία για τις επισκευές στα σχολεία έχει σχεδόν ολοκληρωθεί, έτσι η εργασία παραπέμπεται είτε στη Σχολική Επιτροπή είτε στη Διεύθυνση Περιβάλλοντος. Η ίδια Διεύθυνση θα μεριμνήσει και για το πεύκο που είναι εγκλωβισμένο μέσα στην αποθήκη. Εντωμεταξύ, από την Τεχνική Υπηρεσία και τον αρμόδιο Αντιδήμαρχο Στ. Κριεμάδη προτείνεται ο σχολαστικός καθαρισμός του κτίσματος αλλά και η σφράγιση της πόρτας με σανίδες, ώστε να μην είναι επισκέψιμο.
Πάντως, και σύμφωνα με τον Αντιδήμαρχο Χωροταξικού Σχεδιασμού και μέλος της Επιτροπής Γ. Φωτάκη, η έκδοση της άδειας κατεδάφισης, λόγω του είδους του οικήματος, είναι ζήτημα λίγων ημερών και η εργασία θα πραγματοποιηθεί πριν την έναρξη του νέου σχολικού έτους.
Στο ίδιο σχολείο, μείζον πρόβλημα αποτελεί ο χώρος των αθλητικών εγκαταστάσεων- ανοιχτός στα πλάγια- όπου μπαίνουν τα όμβρια, για την αντιμετώπιση του οποίου κατά καιρούς προτείνονται διάφορες τεχνικές λύσεις, χωρίς μέχρι στιγμής αποτέλεσμα.
Μια Κοινότητα πιο πάνω, και στο Γυμνάσιο Άνοιξης, φαίνεται πως οι πλάκες του προαυλίου αλλά και τα κεραμίδια της στέγης(!) μετατρέπονται σε… πυρομαχικά, όπως χαρακτηριστικά αναφέρθηκε, κι έτσι τα μεν κεραμίδια θα ξηλωθούν, ενώ αποφασίστηκε η επισκευή μέρους του προαυλίου.
Τέλος στην άκρη της πόλης, στο Κρυονέρι, στο μεν Γυμνάσιο πέφτουν σοβάδες και η διάβρωση έχει προχωρήσει σε τουλάχιστον δυο σημεία, με τη σημαντική… συμβολή μαθητών, ενώ στο προαύλιο του Λυκείου απαιτείται αποκατάσταση, μια που το χώμα από το γειτονικό πρανές φράζει και εν πολλοίς θάβει τις σχάρες.
Και δεν είναι μόνο οι εργασίες που χρειάζονται τα σχολεία ιδιοκτησίας του Δήμου, αλλά και αυτά που μισθώθηκαν για να καλύψουν τις αυξημένες σχολικές ανάγκες: Εκτεταμένες εργασίες μόνωσης και στεγανοποίησης απαιτούνται στο κτήριο όπου φιλοξενείται το Λύκειο Δροσιάς και το οποίο ανήκει στο Ζάννειο, εργασίες περίφραξης χρειάζεται να γίνουν στο ΕΠΑΛ Διονύσου, μέσα σε κτήριο ιδιοκτησίας επενδυτικού σχήματος πλέον, και η σχολική κοινότητα θυμάται το πρόβλημα που είχε ανακύψει πρόσφατα με τις κακοτεχνίες στο προαύλιο του 4ου Δημοτικού Σχολείου στον Άγ. Στέφανο, που επίσης στεγάζεται σε μισθωμένο κτήριο. Στα δυο πρώτα μάλιστα σχολεία, υπενθυμίζεται, έχουν απαιτηθεί στο παρελθόν και άλλες παρεμβάσεις, όπως η ανακατασκευή του προαυλίου στο Λύκειο ή η απομάκρυνση των φωτοβολταϊκών από τη στέγη του ΕΠΑΛ. Και επειδή τα κτήρια αυτά ανήκουν σε άλλους, η Σχολική Επιτροπή διεκδικεί μεν τις δαπάνες της όποιας αποκατάστασης από τους ιδιοκτήτες, όπως δήλωσε ο Πρόεδρός της Ν. Παπαδόπουλος, όχι όμως πάντα με σίγουρα αποτελέσματα.
Μπορεί να είναι αλήθεια πως για πρώτη φορά εδώ και 40 χρόνια πραγματοποιούνται εργασίες τέτοιας έκτασης, όπως υποστηρίζει σε κάθε ευκαιρία η Δημοτική Αρχή, τόσο στον τομέα των επισκευών όσο και σε αυτόν της πυροπροστασίας και του αντισεισμικού ελέγχου, καθώς και να κατασκευάζονται ήδη τρία νέα βιοκλιματικά σχολεία. Θυμόμαστε όμως και την παρέμβαση του τέως Προέδρου της Ένωσης Γονέων Δ. Τσιράκη σε παλαιότερη, του περασμένου Σεπτεμβρίου, σχετική συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου με θέμα τη σχολική στέγη στον Άγ. Στέφανο: “Πώς να δεχτούμε στον 21ο αιώνα, να στεγάζονται τα σχολεία της πρωτεύουσας του Δήμου σε κτήρια που είναι επικίνδυνα, απαρχαιωμένα, κατάλληλα για μουσεία; Και καμιά Δημοτική Αρχή να μην έχει ενδιαφερθεί για την ανεύρεση χώρου κατάλληλου για την ανέγερση νέων σχολικών μονάδων στη συγκεκριμένη περιοχή, όπου, για παράδειγμα, αντί τα 4 Νηπιαγωγεία να αποκεντρωθούν σε γειτονιές της πόλης, βρίσκονται μαζεμένα στο κέντρο, δημιουργώντας και κυκλοφοριακή ασφυξία πρωί και μεσημέρι; Και να έρχονται Σύλλογοι Γονέων να ζητούν τα αυτονόητα- υγιεινή και ασφάλεια- στους χώρους εκπαίδευσης των παιδιών τους;”
