logo


“Πήγαμε την Υπηρεσία δυο βήματα παραπέρα”. Αυτό τονίζει στη συνέντευξη που ακολουθεί η τέως Αντιδήμαρχος Καθαριότητας Γ. Λακαφώση που βρέθηκε, όπως και όλη η Δημοτική Αρχή από τον πρώτο ως τον τελευταίο, στο μάτι του κυκλώνα τον περασμένο Φεβρουάριο, όταν την πόλη χτύπησε η “Μήδεια”. Η κ. Λακαφώση κατηγορήθηκε πως ανέλαβε, ως μη όφειλε, συντονιστικό ρόλο στην αντιμετώπιση της κακοκαιρίας, ενώ στη 18μηνη θητεία της αποτέλεσε στόχο για τη μείζονα μειοψηφία, και ιδιαιτέρως την προκάτοχό της στην ίδια Αντιδημαρχία. Μιλώντας στην Οδό Διονύσου περιγράφει ποια υπηρεσία παρέλαβε και ποια παρέδωσε, καθώς και τους στόχους της Δημοτικής Αρχής για την αναβάθμισή της, ενώ αποκρούει κατηγορηματικά τις αιτιάσεις για το δικό της ρόλο στη διάρκεια της “Μήδειας”:

Οδός Διονύσου: Η θητεία σας διήρκεσε κάτι παραπάνω από ενάμιση χρόνο, σωστά;

Γιούλα Λακαφώση: Ακριβώς ενάμιση χρόνο. Παρέλαβα Σεπτέμβριο του ’19. Και Φεβρουάριο του ’20 ξεκίνησε η πανδημία- ήταν το χρονικό σημείο που ανέτρεψε τον όποιο προγραμματισμό είχαμε κάνει, για παράδειγμα όσον αφορά στο 2020 ως έτος ανακύκλωσης.

Ο.Δ.:Τα περιοριστικά μέτρα, η τηλεεργασία, οι άδειες ειδικού σκοπού επηρέασαν τον τομέα σας, τον τομέα καθαριότητας;

Γ.Λ.: Πάρα πολύ. Η περίοδος εκείνη ήταν η αιτία που δεν μπόρεσε να βελτιωθεί η καθαριότητα μέχρι σήμερα. Πέντε μήνες αφότου ανέλαβα ξεκίνησε η πανδημία. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα και μείωση προσωπικού και αύξηση σκουπιδιών. Μείωση προσωπικού, λόγω των ειδικών αδειών, και δεν αναφέρομαι στις συνήθεις άδειες λόγω ασθένειας. Εδώ είναι και το κομβικό σημείο της πολύ δύσκολης θητείας που υπηρέτησα. Να το εξηγήσω αυτό: Τα οχήματα που έχουμε είναι πεπαλαιωμένα, αγορασμένα από το 1997 μέχρι το 2006, και συγκροτούν ένα απαρχαιωμένο στόλο. Το προσωπικό είναι ήδη μειωμένο. Στην καθαριότητα, δηλαδή στην αποκομιδή απορριμμάτων και ανακυκλώσιμων, έχουμε μόνο 115 άτομα προσωπικό- 83 εργάτες, μαζί κι οι οδοκαθαριστές, και 32 οδηγούς- που είναι ήδη πολύ λίγοι γι’ αυτόν το Δήμο. Παρενθετικά να σας πω ότι η δική μου εκτίμηση είναι πως χρειάζονται τουλάχιστον 100 άτομα μόνο για οδοκαθαρισμό,  13-15 οδοκαθαριστές για κάθε δημοτική ενότητα, τη στιγμή μάλιστα που δεν έχει μπει ιδιώτης εργολάβος. Στο μειωμένο αυτό προσωπικό, λοιπόν, έχουν πάρει άδειες ειδικού σκοπού τα 25 άτομα, άλλα 10 ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες και ακόμη 2 έχουν πάρει άδεια, εναλλάξ βέβαια, επειδή ανήκουν και στις δυο κατηγορίες. Σύνολο 37 εργαζόμενοι, το ένα τρίτο του προσωπικού, με άδειες που κυμαίνονταν από 78 μέχρι και 192 ημέρες. Χώρια οι κανονικές ή οι άδειες ασθένειας, χώρια και οι 15νθήμερες υποχρεωτικές καραντίνες αν έρχονταν σε επαφή με επιβεβαιωμένο κρούσμα.

Ο.Δ.: Μιλήσατε για παράλληλη αύξηση στα σκουπίδια. Πού την αποδίδετε;

Γ.Λ.: Τα σκουπίδια που δίνει ο Δήμος μας στον ΧΥΤΑ τα τελευταία 4 χρόνια είναι από 16 έως 17.000 τόνους. Και φτάσαμε το 2020 να έχουμε 22.346 τόνους, αύξηση 31%, λόγω του lockdown και της υποχρεωτικής παραμονής μας στο σπίτι. Μαζί με τα προηγούμενα στοιχεία για το προσωπικό, αυτό σημαίνει πως για να αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά η καθαριότητα στην πόλη, χρειάστηκε αύξηση   παραγωγικότητας  κατά 54,6%! Αυτά τα στοιχεία δεν είναι εκτιμήσεις μου, αλλά βασίζονται σε στοιχεία που ζήτησα από τον ΧΥΤΑ και από το Γραφείο Προσωπικού. Συνεπώς, αν καταφέραμε επί των ημερών της Αντιδημαρχίας μου να αυξήσουμε την παραγωγικότητα κατά 54%, αντιλαμβάνεστε ότι αν δεν είχαμε τη μείωση του προσωπικού και την τόσο μεγάλη αύξηση των σκουπιδιών, που ήταν αστάθμητοι παράγοντες λόγω της πανδημίας,  η πόλη θα έλαμπε. Ήταν οι συνθήκες τέτοιες που δεν μπορούσε να φανεί πως δουλειά γινόταν και με το παραπάνω..

Ο.Δ.: Μιλώντας γι’ αυτό το θέμα, έχετε κατηγορηθεί πολλές φορές πως δεν δίνετε, πως χρωστάτε, αυτές τις άδειες και δεν πληρώνετε τις υπερωρίες…

Γ.Λ.: Θα σας μιλήσω με αριθμούς.Τον Σεπτέμβριο του 2019 παρέλαβα χρεωστούμενες άδειες στο προσωπικό 7687 ημέρες. Το Νοέμβριο του 2020 άφησα χρέος 2820 ημέρες. Όσο για τις υπερωρίες, θα σας εξηγήσω τι γίνεται: Όταν αργήσει να επιστρέψει ο Προϋπολογισμός από τον έλεγχο της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, οι υπερωρίες θα καθυστερήσουν να αποδοθούν, όμως τελικά θα πληρωθούν όλες. Είναι το πρώτο πράγμα που φροντίζει να έχει ο Δήμος, χρήματα για να πληρώσει τους εργαζόμενους του. Κανείς εργαζόμενος δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι επί θητείας μας δεν πληρώθηκε υπερωρίες. Μπορεί να αργήσαμε, ναι, αλλά όχι με δική μας υπαιτιότητα και πληρώθηκαν όλα. Τέλος του 2020 είχαν πληρωθεί τα πάντα.

Ο.Δ.: Μένοντας σε θέματα προσωπικού, στη διάρκεια παλαιότερων συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου είχαν καταγγελθεί περιστατικά διενέξεων ανάμεσα στους εργαζόμενους στο Αμαξοστάσιο, που έφτασαν μέχρι και τη χειροδικία. Σας κατηγορούσαν τότε, και εσάς προσωπικά και τη Δημοτική Αρχή, πως καθόλου δεν αντιδράσατε παίρνοντας τα κατάλληλα μέτρα.

Γ.Λ.: Κατ’ αρχάς, το Αμαξοστάσιο είναι ένας χώρος όπου δουλεύουν 100 εργαζόμενοι. Είναι λοιπόν αναμενόμενο κάποια στιγμή να υπάρχουν διενέξεις και διαφωνίες. Έφεραν αυτές οι διαφωνίες πρόβλημα στη λειτουργία της Υπηρεσίας; Κατηγορηματικά όχι. Και η περίπτωση της μιας χειροδικίας ανάμεσα σε δυο εργαζόμενους, που σημειώθηκε στο χώρο του κλαδοφάγου, στην Αχλαδούλα, αντιμετωπίστηκε άμεσα  και ήδη διενεργείται ΕΔΕ. Παλιότερα θα θυμάστε πως δεν υπήρχε εργασιακή ειρήνη στο Δήμο Διονύσου, έκλεινε το Αμαξοστάσιο για μέρες κυρία Χαζάπη. Επί των ημερών μου, και με τόσο πολύ δύσκολες και ακραίες συνθήκες δεν έκλεισε ούτε μια ημέρα και ούτε ένα δρομολόγιο αποκομιδής δεν ακυρώθηκε, εκτός βέβαια περιπτώσεων ατυχημάτων ή ασθένειας.

Ο.Δ.: Στη θητεία σας ατυχήματα συνέβησαν; Θυμάμαι επί των ημερών της τέως Δημοτικής Αρχής, οι εργαζόμενοι κατήγγελλαν συχνά πως έσπασαν τα φρένα, ή τα σκαλοπάτια στο φορτηγό για παράδειγμα.

Γ.Λ.: Ελάχιστα. Κοιτάξτε, τα οχήματα είναι τόσο παλιά που όσα χρήματα και να διαθέσεις για την επισκευή τους, δεν φτάνουν. Δυστυχώς, μέχρι να ανανεωθεί ο στόλος μας, και ήδη ξεκίνησαν να έρχονται τα καινούργια οχήματα, πορευόμαστε με αυτά που έχουμε. Οι λύσεις ήταν δυο: Ή έπρεπε να δώσουμε την καθαριότητα σε ιδιώτη ή να επισκευάσουμε τον αρχαίο στόλο μας. Την πρώτη λύση την απορρίψαμε ασυζητητί. Η δική μας φιλοσοφία, αυτής της Δημοτικής Αρχής, είναι με δικά μας μέσα και προσωπικό, σε αντίθεση με τη φιλοσοφία της προηγούμενης Δημοτικής Αρχής που πιθανολογώ πως, γι’ αυτό άφησε τα οχήματα να ρημάξουν σε τέτοιο βαθμό, γι’ αυτό εγκατέλειψε οχήματα σε συνεργεία χωρίς σύμβαση, όπως έχω κατ’ επανάληψη καταγγείλει, γι’ αυτό και δεν υπήρξε και πρόβλεψη ανανέωσης του στόλου, ώστε αναγκαστικά να οδηγηθούμε σε ιδιώτη. Το αστείο είναι πως σήμερα, από τα παλιά οχήματα αυτά που λειτουργούν καλύτερα, είναι αυτά που βρήκαμε κυριολεκτικά “λυμένα» σε συνεργεία και επισκευάσαμε, με τεράστιο βέβαια κόστος.

Ο.Δ.: Η ανανέωση του στόλου έχει πάντως ξεκινήσει.

Γ.Λ.: Ναι, πρόσφατα ήρθαν 2 καινούργια απορριμματοφόρα, μια νταλίκα και ένα μηχάνημα έργου. Με την Υπηρεσία έχουμε μελετήσει την αγορά 10 απορριμματοφόρων, 5 αρπαγών, 2 press container, δυο λεωφορείων, ενός λειοτεμαχιστή και τριών ΒΑΝ. Αυτά ήταν δική μας μελέτη, γιατί κάτι αντίστοιχο, μελέτη εννοώ, δεν βρήκαμε από την προηγούμενη Δημοτική Αρχή.

Ο.Δ.: Όμως σε πρόσφατη Οικονομική Επιτροπή, η προκάτοχός σας, η κυρία Πέππα, με αφορμή συζήτηση για το πρόγραμμα ΤΡΙΤΣΗΣ, μίλησε για μελέτη επί των ημερών της, που αφορούσε στην προμήθεια ενός απορριμματοφόρου, την οποία η δική σας Διοίκηση αναβάθμισε και προμηθευτήκατε δυο οχήματα.

Γ.Λ.: Πολύ σωστά. Μελέτη για ένα απορριμματοφόρο τη στιγμή που χρειαζόταν πλήρη ανανέωση όλος ο στόλος.

Ο.Δ.:Υπάρχει και η προμήθεια 12 οχημάτων με leasing. Σε ποιο σημείο έχει φτάσει;

Γ.Λ.: Θα σας πω πού το άφησα, όταν παρέδωσα. Είχαμε, λοιπόν, πάρει την έγκριση από την Περιφέρεια και προχωρούσαμε για την διαδικασία αγοράς. Για το θέμα θα θυμάστε ίσως πως κατηγορήθηκα επειδή δεν είχε εκπονηθεί οικονομοτεχνική μελέτη. Σύμφωνα όμως με ρητή διαβεβαίωση του Διευθυντή, τέτοια μελέτη δεν χρειαζόταν, μόνο άδεια από την Περιφέρεια απαιτείτο για αγορά μέσω leasing, την οποία και λάβαμε. Ουσιαστικά ο Δήμος έστειλε αίτημα στην Περιφέρεια περιγράφοντας τις ανάγκες του και ζητούσε την άδεια να προχωρήσει σε αγορά μέσω leasing.

Ο.Δ.: Ένα ερώτημα για τον κλαδοφάγο τώρα. Κεντρικό σημείο στις καταγγελίες, κυρίως της μείζονος μειοψηφίας, ήταν πως στο χώρο εκεί έχει χαθεί κάθε έλεγχος, βουνά τα κηπαία, τα σκουπίδια και τα ογκώδη, επιτρέπουμε και σε άλλους Δήμους να τον χρησιμοποιούν, οι κίνδυνοι για τη δημόσια υγεία, αλλά και των εργαζομένων εκεί, είναι ορατοί.

Γ.Λ.: Θα σας περιγράψω τι βρήκα στην Αχλαδούλα. Βρήκα λοιπόν έναν τόπο ασφυκτικά γεμάτο με ογκώδη απορρίμματα, δεν χωρούσε τίποτα- καναπέδες, κρεβάτια στρώματα, ό,τι βγάζει ο καθένας. Εμείς λοιπόν κάναμε σύμβαση με τον ΕΣΔΝΑ, ήρθε δικός του λειοτεμαχιστής, τα επεξεργάστηκε, τα μαζέψαμε και τα αδειάσαμε και το αποτέλεσμα ήταν να παραδώσω το χώρο γεμάτο κατά 40%. Θεωρώ επομένως υπερβολικό και καθαρά αντιπολιτευτικό τον ισχυρισμό ότι στην Αχλαδούλα δεν υπάρχει έλεγχος. Να πω και για τους Δήμους, τους οποίους εξυπηρετήσαμε: Παντού όσοι όμοροι Δήμοι αντιμετωπίζουν κοινά προβλήματα, λειτουργούν συνεργατικά και διευκολύνει ο ένας τον άλλο. Σ’ αυτή τη λογική, πρώτοι εμείς ζητήσαμε διευκόλυνση από την Κηφισιά, για παράδειγμα, για τη μεταφόρτωση των απορριμμάτων. Στον κλαδοφάγο όντως έφερνε κάποιες φορές αποκλειστικά και μόνο  κηπαία ο Ωρωπός. Ήταν μια προσωπική διευκόλυνση του Δημάρχου Διονύσου προς τον ομόλογό του και μεταφραζόταν σε ελάχιστα δρομολόγια, κι αυτά όχι σταθερά κάθε εβδομάδα. Αυτό το δούναι και λαβείν ανάμεσα σε Δήμους είναι όχι μόνο συνηθισμένο αλλά και επιβεβλημένο στο όνομα της καλής συνεργασίας.

Ο.Δ.: Ας περάσουμε τώρα στη “Μήδεια”, που σημάδεψε το Δήμο Διονύσου. Κι εσείς βρεθήκατε στο μάτι του κυκλώνα.

Γ.Λ.: Εγώ, κυρία Χαζάπη, στη διάρκεια της κακοκαιρίας δεν είχα κανένα συντονισμό, όπως με κατηγορούν. Είναι μέγα ψέμα αυτό- και το τονίζω. Με κεφαλαία.

Ο.Δ.: Να σας διακόψω. Αυτό που σας καταλογίζουν δεν είναι πως είχατε συντονιστικό ρόλο και δεν ανταποκριθήκατε. Αλλά ότι παρόλο που δεν είχατε τέτοιο ρόλο, λειτουργήσατε ως συντονιστικό κέντρο.

Γ.Λ.: Ε λοιπόν, δεν λειτούργησα έτσι. Λειτούργησα μόνο επικουρικά, γιατί μου ζητήθηκε από το Δήμαρχο. Μετά από εκείνη την Τρίτη, που ο Δήμος κηρύχθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω της βιβλικής καταστροφής που είχε γίνει και συνέχιζε να εξελίσσεται, ήμασταν μια ομάδα- Αντιδήμαρχοι και υπηρεσιακοί παράγοντες- δίπλα στο Δήμαρχο για να βοηθήσουμε στην όσο το δυνατόν καλύτερη αντιμετώπισή της. Όλοι βοηθούσαμε από το δικό του μετερίζι ο καθένας. Να σας πω εδώ πως το υπηρεσιακό τηλέφωνο, που είχε δημοσιευθεί στο site του Δήμου για περίπτωση ανάγκης, εγώ το κράτησα κυρία Χαζάπη και δεν το παρέδωσα, όπως έκαναν άλλοι. Ήμουν εκεί και όχι απούσα, όπως άλλοι. Όμως δεν συντόνισα κάτι. Μάζευα τις ανάγκες του κόσμου που έκανε έκκληση για βοήθεια, που έρχονταν ως πληροφορίες στα τηλέφωνα που είχα, και τις μεταβίβαζα όπου έπρεπε, επειδή απουσίαζαν οι καθ’ύλην αρμόδιο. Αλλιώς τι; Θα τις κρατούσα τις πληροφορίες για μένα; Το συντονισμό για  τον αποχιονισμό τον είχαν οι Πρόεδροι των Κοινοτήτων όπως άλλωστε είπε και ο ίδιος ο δήμαρχος. Το συντονισμό μετά την Τρίτη, που κηρυχθήκαμε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, τον ανέλαβε το κράτος. Νομίζω πως τελικά αυτό που ενόχλησε κάποιους ήταν πως εγώ δούλεψα. Δεν μπόρεσα να ανταποκριθώ σε όλες τις εκκλήσεις, αλλά ήμουν παρούσα και βοήθησα όσο πιο πολύ μπόρεσα.

Ο.Δ.: Επαναλαμβάνω πως κατηγορηθήκατε ότι λειτουργήσατε, ως μη οφείλατε, ως συντονιστικό κέντρο και, προσθέτω, μεταχειριζόμενη προνομιακά κάποιες περιπτώσεις. Και αναφέρω για παράδειγμα τη δημόσια καταγγελία της εργαζόμενης του Δήμου, στη σχετική συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, ότι αγνοήσατε τις εκκλήσεις ετοιμόγεννης συγγενούς της….

Γ.Λ.: Και στείλαμε επτά φορές άτομα με εκχιονιστικό μηχάνημα  να ανοίξουν το δρόμο, και  εξήγησα πως μόλις άνοιγε ο δρόμος έπρεπε να φύγουν αμέσως. Δεν ολιγώρησα και δεν θα ολιγωρούσα σε καμιά περίπτωση. Είμαι μάνα κυρία Χαζάπη, με δυο παιδιά. Πώς θα μπορούσα να αδιαφορήσω; Για να επιστρέψω στο προηγούμενο ερώτημά σας για τη λειτουργία μου ως συντονιστικού κέντρου, πήρα την πληροφορία για την ετοιμόγεννη συμπολίτισσα. Ως όφειλα, τη διαβίβασα αμέσως στο Αμαξοστάσιο και έλεγχα συνεχώς την εξέλιξη. Μιλώ για το Αμαξοστάσιο γιατί οι εργαζόμενοι στην Καθαριότητα είχαν οριστεί και για την Πολιτική Προστασία. Οι οδηγοί των απορριμματοφόρων μας  είναι οι ίδιοι που οδηγούν και τα εκχιονιστικά μηχανήματα. Εδώ, επειδή ακούστηκαν πολλά για εργαζόμενους που δεν εργάστηκαν, που εξαφανίστηκαν στη “Μήδεια” και άλλα πολλά, πρέπει να πω ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στους εργαζόμενους που υπερέβαλαν εαυτούς, δουλεύοντας, χωρίς να υπολογίσουν ωράριο. Όπως ευχαριστώ και τους Εθελοντές Πολιτικής Προστασίας του Δήμου, που είναι πάντα εκεί, ήταν και στη Μήδεια- για να κόψουν δέντρα, να απεγκλωβίσουν, να βοηθήσουν όποιον είχε ανάγκη.

Ο.Δ.: Τελειώνει η “Μήδεια”, βλέπουμε την καταστροφή στην πόλη και ξεκινά η αποκομιδή και η απομάκρυνση της καύσιμης ύλης, των πεσμένων δέντρων και κλαδιών. Και τότε ξεκινούν και οι αναθέσεις σε εργολάβους. Προκύπτει λοιπόν πως ο Δήμος Διονύσου, όντας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, με προφανή την επείγουσα ανάγκη εντατικής αποκομιδής, έδωσε άδεια σε εργαζόμενούς του, που βρέθηκαν να δουλεύουν σε έναν από αυτούς τους ιδιώτες εργολάβους, και όπως κατήγγειλε η μείζων μειοψηφία, και ανασφάλιστοι.

Γ.Λ.: Να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Ο Δήμος βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης τέσσερις μήνες τώρα, πάμε για τον πέμπτο. Είναι δυνατόν να μην δοθούν άδειες;

Ο.Δ.: Σας ρωτώ για εκείνες τις πρώτες ημέρες.

Γ.Λ.: Δεν δώσαμε λοιπόν άδειες εκείνες τις πρώτες ημέρες, παρά μόνο λίγο μετά, δυο εβδομάδες  μετά τη Μήδεια, και τις δώσαμε σε αρκετό προσωπικό, εναλλάξ,  που τις ζητούσαν. Και γιατί όχι δηλαδή; Αυτοί είχαν δουλέψει 18 και 20 ώρες κυρία Χαζάπη στη διάρκεια της Μήδειας. Υπήρχαν εργαζόμενοι που επειδή μένουν μακριά, προτίμησαν να κοιμηθούν στο αυτοκίνητο, εδώ, για να είναι ανά πάσα στιγμή διαθέσιμοι, επειδή φοβούνταν πως θα αποκλείονταν με το χιόνι και τα πεσμένα δέντρα. Πραγματικά ήταν το λιγότερο που μπορούσα να κάνω, να δώσω οφειλόμενη άδεια στο προσωπικό για να ξεκουραστεί. Τώρα, αν κάποιος εργαζόμενος επέλεγε να δουλέψει σε ιδιώτη στη διάρκεια αυτής της άδειας, προσωπικά ούτε το γνώριζα ούτε και όφειλα να το γνωρίζω- αυτό που  αναφέρεται στην υπηρεσία  δεν είναι ποιο είναι το πλήρωμα του κάθε φορτηγού που μπαίνει στην Αχλαδούλα, αλλά ο αριθμό κυκλοφορίας του οχήματος, πόσες φορές πήγε στον κλαδοφάγο να αδειάσει φορτία  και το όνομα του εργολάβου, όχι το όνομα του οδηγού που μπορεί να εναλλάσσεται κάθε φορά. Αυτό που  ενδιαφέρει είναι το προσωπικό που απασχολεί ο κάθε εργολάβος να είναι ασφαλισμένο, κάτι που ελέγχεται κατά την υπογραφή της σύμβασης από τους υπηρεσιακούς. Έτσι και έγινε εν προκειμένω, με έλεγχο από την Υπηρεσία μας, γιατί αλλιώς δεν μπορεί να πληρωθεί. Τόσο απλά. Και πάλι θεωρώ πως αυτά που ακούστηκαν είναι αντιπολιτευτικά τερτίπια.

Ο.Δ.: Πρότερη εμπειρία δεν είχατε, αναλάβατε όμως ένα πόστο, της Καθαριότητας, που είναι γενικά ανδροκρατούμενο, διαδεχόμενη γυναίκα Αντιδήμαρχο, την κ. Πέππα. Ως πολιτική προϊσταμένη, και γυναίκα, αντιμετωπίσατε δυσπιστία ή επιφυλακτική συμπεριφορά;

Γ.Λ.: Καχυποψία, στην αρχή. Για τους εργαζόμενους στην Καθαριότητα είχε μόλις ολοκληρωθεί μια πολύ δύσκολη, κατά δική τους ομολογία, συνεργασία με την προκάτοχο μου. Έτσι η στάση τους ήταν ιδιαιτέρως επιφυλακτική, γιατί δεν ήξεραν τι να περιμένουν. Το περίμενα. Θεωρώ όμως ότι πολύ γρήγορα έγινε αντιληπτό πως η συμπεριφορά μου θα ήταν τελείως διαφορετική, μια που τους έδωσα να καταλάβουν πως είμαστε στην ίδια πλευρά του δρόμου, συνοδοιπόροι και συνάδελφοι, με κοινό στόχο να λειτουργήσει αυτή η Υπηρεσία και αυτός ο Δήμος όσο γίνεται καλύτερα. Εκείνοι δουλεύουν ο καθένας στο πόστο του κι εγώ είμαι υποχρεωμένη να βελτιώσω τις συνθήκες δουλειάς τους, να εξασφαλίσω την ασφάλεια στα οχήματα, γι’ αυτό και δαπανήθηκαν τόσα χρήματα για την επισκευή τους, και για την έγκαιρη και πλήρη πληρωμή τους. Και η συνεργασία μας ήταν άψογη, κυρία Χαζάπη, γι’ αυτό και όταν χρειάστηκε τα έδωσαν όλα, όπως σας είπα και νωρίτερα. Επί των ημερών μου και εργασιακή ειρήνη υπήρξε και η παραγωγικότητα αυξήθηκε. Και τους ευχαριστώ και πάλι όλους.

Αληθεύει και αυτό που είπατε: Τοποθετήθηκα στην Καθαριότητα την τελευταία ώρα, γιατί ο συνάδελφος που θα αναλάμβανε τον τομέα αυτόν, αντιμετώπιζε κάποιο κώλυμα. Αποδέχθηκα την Αντιδημαρχία, παρόλο που δεν είχα καμιά σχέση με το αντικείμενό της, γιατί είχα τη διαβεβαίωση πως θα είχα τη βοήθεια ενός ειδικού συμβούλου. Τελικά τέτοιος σύμβουλος δεν βρέθηκε στους 18 μήνες…

Ο.Δ.: Μια τελευταία ερώτηση κυρία Λακαφώση. Θα θέλατε να παραμείνετε στη θέση σας;

Γ.Λ.: Κοιτάξτε, τα συναισθήματα είναι λίγο ανάμεικτα εδώ. Θες να μείνεις κάπου όπου έχεις δουλέψει και έχεις παράξει έργο. Από την άλλη πλευρά, ήταν μια θέση μόνιμα στα κόκκινα. Οπότε… Ας δουλέψει και κάποιος άλλος!!!  Σοβαρά τώρα: Μπήκα σε μια  Υπηρεσία «ηλεκτρική καρέκλα», δούλεψα ακατάπαυστα χωρίς ωράριο την οποία προχώρησα και δυο βήματα παραπέρα κάτι που φαίνεται και στο Αμαξοστάσιο και με τις μελέτες που κάναμε, παρόλο που αναλαμβάνοντας την τελευταία στιγμή, δεν είχα κανένα περιθώριο ενημέρωσης. Ούτε η προκάτοχός μου το επιδίωξε, αντιθέτως τον πρώτο καιρό, δέχθηκα πολλές- και προσωπικές- επιθέσεις εκ μέρους της στην προσπάθειά της να με απαξιώσει. Αλλά δεν διεκδικώ το αλάθητο. Συνοψίζοντας πάντως, οφείλω να πω πως ήταν μια πολύ καλή και γεμάτη δουλειά θητεία, όπου τέθηκαν οι βάσεις για μια ουσιαστική και πλήρη αναμόρφωση της Υπηρεσίας, με την υλοποίηση όσων προγραμματίσαμε- για τον οδοκαθαρισμό, για τον καθαρισμό των εγκαταλελειμμένων κτηρίων, για μεταστέγαση του Αμαξοστάσιου, για αγορές εξοπλισμού και οχημάτων, ακόμη και για ηλεκτρονικό έλεγχο πληρότητας των κάδων απορριμμάτων, για να πω μερικά μόνο. Στη θητεία μου ακόμη γνώρισα ανθρώπους που πραγματικά αγαπούν τον τόπο τους και τον πονάνε, δουλεύουν πολύ γι’ αυτόν. Θέλω για άλλη μια φορά να ευχαριστήσω τους υπηρεσιακούς που στάθηκαν στο πλευρό μου και βοήθησαν και βοηθούν να λειτουργήσει αυτή η Υπηρεσία. Άλλωστε σ’ αυτούς στηρίζεται ο δήμος. Εγώ και ο κάθε αιρετός είμαστε προσωρινοί, όπως τους είπα από την πρώτη στιγμή.

Ο.Δ.: Σας ευχαριστώ πολύ!

Γ.Λ.: Κι εγώ!