logo


Σιδηροδρομικές γραμμές και Σταθμός Αγ. Στεφάνου.

Με αφορμή τα τρένα που φύγαν κι ανθρώπους πήραν…     

Αθώες ψυχές, κατεστραμμένες ζωές,

έγιναν θέμα, εικόνα, είδηση, τραγωδία, πόνος, οδύνη, οδυρμός, οργή, αγανάκτηση  και κραυγάζουν  γιατί;

Ταξιδεύω από φοιτητής  με τρένο, έχω περιπλανηθεί σε όλη την Ευρώπη συμπεριλαμβανομένων και πολλών Βαλκανικών και  πρώην Ανατολικών χωρών. Βίωσα εμπειρίες και απρόοπτα γεγονότα, όμως σας διαβεβαιώνω ποτέ δεν ένιωσα φόβο ή αγωνία μην μου συμβεί κάτι. Αντίθετα το τρένο πάντα λειτουργούσε εκτός από μέσο μεταφοράς, ως το μέσο φυγής, ανακάλυψης. Είχε κάτι το μαγικό, το μυστηριακό, το κινηματογραφικό, οι εικόνες, η  εσωτερική κίνηση, η επαφή με τους επιβάτες που έρχονται και φεύγουν με διαφορετικό προορισμό ενώ εσύ ταξιδεύεις για τον δικό σου σκοπό πλήρης συναισθημάτων, εικόνων, ήχων, οσμών, ονείρων και φαντασιώσεων.

Πριν λίγους μήνες ταξίδευα με τα παιδιά μου την ίδια διαδρομή προς Θεσσαλονίκη. Ήθελα να τους μεταδώσω την αγάπη μου για το ταξίδι με τρένο, να τους δώσω την ευκαιρία να βιώσουν νέες εμπειρίες να νιώσουν διαφορετικά συναισθήματα. Φυσικά δεν διανοούμουν ότι μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο. Και όμως συμβαίνει, θα μπορούσαμε να είμαστε εμείς, οι φίλοι μας, οι συγγενείς μας, οι γείτονες μας, όλοι συνάνθρωποί μας, συμπολίτες του ίδιου κράτους.                                                                         

Ο μοναδικός σταθμός τρένου που έχουμε στον Δήμο Διονύσου, είναι του Αγ. Στεφάνου, δημιουργήθηκε πριν από 119 χρόνια σε απόσταση 33,5 χλμ από Πειραιά και σε υψόμετρο 350 μ. και όσο και αν ακούγεται περίεργο είναι το υψηλότερο σημείο στον σιδηροδρομικό άξονα Αθήνας – Θεσσαλονίκης. Με απλή οπτική επαφή βλέπεις ότι έχει κάτι από τριτοκοσμική εικόνα προηγούμενων αιώνων.

Είναι πράγματι ντροπή για τον Δήμο μας, είναι στοιχείο υποβάθμισης της ποιότητας ζωής μας, είναι αρνητικό τοπόσημο παρακμής, αδιαφορίας και προσβολής της ιστορίας και της μνήμης της πόλης του Αγ. Στεφάνου. Δεν είναι μόνο η αισθητική του δημόσιου χώρου και των κτιρίων  (ΟΣΕ – ΤΡΑΙΝΟΣΕ) αλλά κυρίως η ασφάλεια των διερχόμενων αμαξοστοιχιών και των κατοίκων. 

                                                                                                                                                    

Παντού και πάντα οι σιδηροδρομικές γραμμές διχοτομούν την πόλη, στον Δήμο μας έχουμε περίπου 6 χιλιόμετρα σιδηροδρομικών γραμμών με μόνο δύο υπόγειες κάτω από την εθνική οδό και μία υπέργεια στη Μαραθώνος, οδικές διαβάσεις. Η μοναδική υπέργεια διέλευση της οδού Μαραθώνος είναι ανεπαρκής να καλύψει τον καθημερινό κυκλοφοριακό φόρτο αλλά κυρίως είναι ακατάλληλη  και επικίνδυνη για την διέλευση πεζών.

                                                                                                                                                             

Είναι κωμικοτραγικό να βλέπεις ειδικά τις Παρασκευές που έχει λαϊκή αγορά  τους πολίτες να προσπαθούν με πραγματικό κίνδυνο της ζωής τους να περάσουν την γέφυρα. Η δυσχερής διέλευση έχει επιδεινωθεί τα τελευταία χρόνια μειώνοντας πολύ το πλάτος από την τοποθέτηση πάνω στο κατάστρωμα (πεζοδρόμιο) της γέφυρας προστατευτικών κιγκλιδωμάτων, λόγω της ηλεκτροδότησης της σιδηροδρομικής γραμμής.

Πόσο θα περιμένουμε τους αρμοδίους ανευθυνο – υπεύθυνους να επιλύσουν αυτό το σοβαρό πρόβλημα.                                                                                                                                                  

Το πλέον επικίνδυνο είναι η ισόπεδη διάβαση έστω και φυλασσόμενη. Η λειτουργία της  είναι απαράδεκτη στο κεντρικότερο σημείο της πόλης.   Τα τελευταία χρόνια έχουμε γίνει μάρτυρες πολλών ατυχημάτων αλλά και θανατηφόρων συμβάντων.

                                                                                                                                       

Περπατώντας κατά μήκος των γραμμών διαπιστώνεις ότι δεν υπάρχει πουθενά περίφραξή τους παρότι ένα σημαντικό τμήμα διέρχεται μέσα από κατοικημένη περιοχή και με πολλά σημεία που εύκολα μπορεί να βρεθεί άνθρωπος, ζώο, όχημα εντός των γραμμών.

Άμεσα πρέπει  να βρεθούν  βραχυπρόθεσμες λύσεις για την ασφάλεια της ζωής των κατοίκων του Δήμου που κινδυνεύουν άμεσα και έμμεσα από τις σιδηροδρομικές γραμμές. Τέτοιες προτάσεις είναι:                                                                                                                                  

– Δημιουργία πεζογεφυρών και ποδηλατογεφυρών κατά μήκος των γραμμών, που δεν είναι εύκολο να υπογειοποιηθούν, με τέτοιο σχεδιασμό που θα συμβάλλουν στην ενοποίηση του κοινωνικού ιστού της πόλης του Αγ. Στεφάνου αλλά και την δημιουργία σημείων αναφοράς στην μετακίνηση των κατοίκων και της ελεύθερης προσβασιμότητας στους δημόσιους χώρους.                                                                                                                                                                  

– Τοποθέτηση προστατευτικών κατά μήκος των γραμμών τουλάχιστον εντός του οικιστικού ιστού.                                                                                                                                                            

– Διαπλάτυνση της γέφυρας στη Μαραθώνος και στις δύο κατευθύνσεις για την αποκλειστική και ασφαλή διέλευση πεζών.                                                                                                        

– Βελτίωση και εκσυγχρονισμός της σήμανσης και του πεπαλαιωμένου εξοπλισμού διακοπής της κυκλοφορίας της ισόπεδης διάβασης.

Το βασικό θέμα – δίλημμα της υπογειοποίησης των γραμμών ή της ισόπεδης κυκλοφορίας των οχημάτων πρέπει να επιλυθεί γρήγορα και να ολοκληρωθούν οι απαραίτητες μελέτες προκειμένου να προχωρήσουν τα έργα που θα αναβαθμίσουν την ποιότητα ζωής των κατοίκων.

Στη μνήμη των ανθρώπων που έφυγαν και την προστασία της ζωής όλων που θρηνούμε και δεν πρέπει να ξεχνάμε.

ΚΚ

5ΜΑΡ2023