Με μια εισήγηση σχεδόν πανομοιότυπη με αυτή του Προέδρου της Δροσιάς Χ. Ποτίδη πριν από λίγες ημέρες, ο συνάδελφός του στο Κρυονέρι Δ. Χριστόπουλος χθες Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου διαφώνησε με το αίτημα για τη μετονομασία δρόμου της περιοχής σε οδό Παύλου Φύσσα (σ.σ. του αντιφασίστα ράπερ που δολοφονήθηκε από τη Χρυσή Αυγή το 2013), προκαλώντας τις αντιδράσεις των πολλών παρευρισκομένων στην αίθουσα συνεδριάσεων της Δημοτικής Κοινότητας και τα εύλογα ερωτηματικά τους. Εντούτοις η εξέλιξη ήταν διαφορετική: Αν στη Δροσιά το αντίστοιχο αίτημα, που έρχεται από την Αντιφασιστική Πρωτοβουλία Διονύσου, απορρίφθηκε κατά πλειοψηφία, χθες στο Κρυονέρι το ίδιο αίτημα- που έφεραν εκτός Ημερησίας Διατάξεως οι τρεις τοπικοί σύμβουλοι Η. Χιώτης, Α. Χατζηαθανασίου και Β. Κάουλα– εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία με τις αρνητικές ψήφους του κ. Χριστόπουλου και του Κ. Κολοτούρου. Αλλά τα περίεργα είχαν ξεκινήσει πολύ νωρίτερα.
Πιο συγκεκριμένα:
Το θέμα για τη μετονομασία του δρόμου, καθώς και για την κεραία κινητής τηλεφωνίας απέναντι από το Γυμνάσιο- Λύκειο, ήρθε χθες, με τη σύμφωνη γνώμη του Προέδρου που είχε ενημερωθεί σχετικά, εκτός Ημερησίας Διατάξεως. Ο Κανονισμός Λειτουργίας των συλλογικών οργάνων του Δήμου στο σημείο αυτό είναι σαφής: Πρώτα συζητούνται τα εκτός Ημερησίας Διατάξεως, εφόσον υπερψηφισθεί η ανάγκη συζήτησής τους, και μετά τα εντός Ημερησίας. Δεν γίνεται λοιπόν αντιληπτή η πρόθεση του κ. Χριστόπουλου να συζητηθεί πρώτα η αγορά διπλού τάφου (σ.σ. μοναδικό θέμα στην Ημερήσια Διάταξη) και τα άλλα δυο θέματα μετά, όπως δήλωσε. Εκτός βέβαια αν επρόκειτο για άγνοια του Κανονισμού.
Η εισήγηση του θέματος, την οποία διάβασε η ανεξάρτητη Β. Κάουλα, μιλούσε για μετονομασία τμήματος της οδού Άλσους από την Αγ. Τριάδος μέχρι την Ολυμπιονικών (σ.σ. που εφάπτεται στο Γυμνάσιο- Λύκειο της περιοχής), όπου δεν θα δημιουργούνταν γραφειοκρατικά προβλήματα με δημόσιες υπηρεσίες κ.λπ. από την αλλαγή της ονομασίας. Εφόσον η τμηματική αυτή αλλαγή δεν ήταν εφικτή, η εισήγηση ζητούσε εναλλακτικά την προσθήκη του ονόματος του Φύσσα, δηλαδή η οδός να ονομασθεί Άλσους- Παύλου Φύσσα, με τη σύμφωνη γνώμη των παροδίων, όπως συμπλήρωσε ο Η. Χιώτης από την Ενωτική Πρωτοβουλία. Ο χαρακτήρας της μετονομασίας ήταν συμβολικός: Να συμβάλει στην αντιφασιστική διαπαιδαγώγηση των παιδιών και στη διατήρηση της μνήμης απέναντι στα εγκλήματα, παλιότερα και πρόσφατα, του ναζισμού και των συνεργατών του στον τόπο μας.
Σημειωτέον ότι την πρόταση αυτή επιδοκίμασαν και μαθητές του Λυκείου που παραβρέθηκαν στη χθεσινή συνεδρίαση του Τοπικού Συμβουλίου, με αφορμή τη συζήτηση ενός άλλου φλέγοντος θέματος που τους αφορά άμεσα- αυτού της κεραίας κινητής τηλεφωνίας απέναντι από το σχολείο τους.
Αρνητική ήταν, αμέσως μετά, η πρόταση του Προέδρου της Δημοτικής Κοινότητας, που αν και παραδέχθηκε τον άδικο χαμό του Παύλου Φύσσα, εντούτοις θεώρησε πως δεν θα πρέπει να γίνει η μετονομασία του δρόμου, γιατί “μια μετονομασία γενικά επιφέρει προβλήματα στις συναλλαγές των κατοίκων και στην οικονομική και κοινωνική ζωή της περιοχής”. Επιπλέον στάθηκε στο γεγονός πως “ο Φύσσας δεν είναι (;) κάτοικος ή δημότης της περιοχής ή πρόσωπο που να προσέφερε σε τοπικό ή ευρύτερο επίπεδο”.
“Και αυτό θα γράφει το Δελτίο Τύπου μας, απάντησε αμέσως μετά, μέλος της Αντιφασιστικής Πρωτοβουλίας: Ότι ο αντιφασισμός δεν προσέφερε τίποτα σε τοπικό ή ευρύτερο επίπεδο”.
Η παραπάνω αρνητική πρόταση, που έμοιαζε πιστή αντιγραφή της αντίστοιχης του κ. Ποτίδη στη Δροσιά, προκάλεσε την άμεση αντίδραση των τοπικών συμβούλων, με την κ. Κάουλα να μιλάει για προσχηματική απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου που μπορεί τον περασμένο Σεπτέμβριο να ενέκρινε τη μετονομασία του δρόμου, αλλά η απόφαση εκείνη δεν ήταν εκτελεστή, μια που δεν είχε συγκεντρώσει την απαιτούμενη πλειοψηφία.
Η ένταση κλιμακώθηκε με τους τοπικούς συμβούλους και τα μέλη της Αντιφασιστικής Πρωτοβουλίας, που παρακολουθούσαν τη συνεδρίαση, να κατηγορούν τον Πρόεδρο της Δημοτικής Κοινότητας για ανιστόρητη τοποθέτηση, υπενθυμίζοντας πως ούτε ο Γρηγόρης Λαμπράκης, για παράδειγμα, που επίσης δολοφονήθηκε το 1963 από ακροδεξιούς παρακρατικούς, ήταν δημότης ή κάτοικος της περιοχής, εντούτοις το όνομά του έχει δοθεί στο δρόμο μπροστά από το Δημοτικό Κατάστημα της Δροσιάς.
“Και ο Παύλος Φύσσας ήταν ιστορικό πρόσωπο και ιστορικός ήταν ο αγώνας του, άσχετα αν ήταν από εδώ. Η διατύπωσή σου είναι λάθος Πρόεδρε, όπως λάθος ήταν και του Προέδρου της Δροσιάς. Το πρόσωπο αυτό πρέπει να το τιμήσουμε κι είναι και πολύ καλό παράδειγμα για τα παιδιά μας”, υποστήριξε με τη σειρά της η Α. Χατζηαθανασίου από τη Δημοκρατική Ανατροπή Διονύσου. Από την ίδια παράταξη ο δημοτικός σύμβουλος Σπ. Σπηλιώτης , που παρακολουθούσε τη συνεδρίαση, τόνισε πως προϋπόθεση για τέτοιου είδους ενέργειες είναι η πολιτική βούληση, ενώ υπενθύμισε τη μετονομασία της Πατησίων σε 28ης Οκτωβρίου, που βέβαια δεν μπορεί να συγκριθεί σε αναστάτωση κατοίκων και επαγγελματιών με τη μετονομασία της οδού Άλσους.
Δεχόμενος κριτική από λες τις πλευρές, ο κ. Χριστόπουλος υπεραμυνόταν του δικαιώματος στην ελεύθερη έκφραση και διατύπωση γνώμης, απρόθυμος πάντως να τη συζητήσει γιατί “αυτή είναι και θα κριθεί από άλλους αν είναι ορθή”, όπως δήλωσε χαρακτηριστικά. Στην ίδια γραμμή με τον Πρόεδρο κινήθηκε και ο Κ. Κολοτούρος από τη Διοίκηση, προσθέτοντας πως “δεν υπάρχει φασίστας και αντιφασίστας, όλοι είμαστε Έλληνες και πρέπει όλοι να πηγαίνουμε μαζί”.
Το αίτημα τελικά περιορίστηκε στη μετονομασία τμήματος της οδού Άλσους, εκεί όπου δεν δημιουργούνται γραφειοκρατικά προβλήματα, που απέσπασε τρεις θετικές ψήφους, ενώ καταψήφισαν ο Πρόεδρος και ο κ. Κολοτούρος.
Η απόφαση, υπενθυμίζεται, θα προωθηθεί προς τον κεντρικό Δήμο, ώστε να συζητηθεί από την Επιτροπή Ποιότητας Ζωής, εν συνεχεία από το Δημοτικό Συμβούλιο και τέλος από ειδική επιτροπή της Περιφέρειας, που θα αποφασίσει οριστικά.
