Στη χθεσινοβραδυνή (Τρίτη 7/10) συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, που διεκόπη άδοξα τα μεσάνυχτα, η «μάχη», απ’ όσο φάνηκε, δόθηκε ουσιαστικά ανάμεσα σε δυο αντιλήψεις.
Η πρώτη εκφράστηκε από τον Αντιδήμαρχο Στρατηγικού Σχεδιασμού και Ανάπτυξης Ηλ. Υφαντή και με λίγα λόγια συνίσταται στο εξής: Προετοιμασία, πλήρης και εξονυχιστική, πριν να έρθει οποιαδήποτε πρόταση για συζήτηση. Έρευνα και κάλυψη όλων των πτυχών του θέματος. Συνεργασία στενή με τις Υπηρεσίες του Δήμου. Και εν τέλει ολοκληρωμένη παρουσίαση. Στα θέματα που έφερε ο κ. Υφαντής, όπως ακούστηκε από πολλούς παρευρισκομένους, «παραδόθηκαν σεμινάρια». Και δεν ήταν τυχαίο. Τις προηγούμενες ημέρες ο Αντιδήμαρχος κατέγραψε όλες τις πιθανές απορίες- επισημάνσεις- ερωτήσεις που θα μπορούσαν να εγείρουν οι εισηγήσεις στα θέματα αρμοδιότητάς του και τις έστειλε στις αντίστοιχες δημοτικές Υπηρεσίες. Εκείνες πλέον με την εξειδίκευσή τους, όπως μας δήλωσε ο ίδιος, ανέλαβαν να τις απαντήσουν. Αποτέλεσμα ήταν οι εν λόγω εισηγήσεις να ψηφισθούν σχεδόν ομόφωνα- σε κάποιες μάλιστα περιπτώσεις, οι εξηγήσεις που δόθηκαν στις μειοψηφίες μετέτρεψαν τις επιφυλάξεις σε θετικές ψήφους.
Στον αντίποδα ακριβώς αυτής της αντίληψης, βρίσκεται αυτή που εξελίχθηκε με τη στελέχωση του Διοικητικού Συμβουλίου στην Α’ βάθμια Σχολική Επιτροπή σχεδόν αποκλειστικά από την πλειοψηφία και οδήγησε στη βίαιη διάρρηξη όχι μόνο του συναινετικού κλίματος που είχε γενικώς επικρατήσει αλλά και του ουσιαστικού διαλόγου, που επιτέλους ακούσαμε μέσα σε συνεδρίοαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Η αντίληψη αυτή συμπύκνωσε όλα τα στοιχεία που καταδίκασαν τη νέα Διοίκηση σε άτακτη υποχώρηση: Προχειρότητα και ανετοιμότητα στην παραγωγή θέσης, εγκλωβισμός σε πεπατημένες πρακτικές που έχουν αποδειχθεί αδιέξοδες και ατελέσφορες. Και, το σημαντικότερο, υπαναχώρηση από μια θεμελιώδη αρχή, η οποία αποτέλεσε και σημαία της Διοίκησης αλλά και σημείο αναφοράς και για τους πολίτες αλλά και για τις υπόλοιπες παρατάξεις. Όταν ο πήχυς μπαίνει ψηλά, οι προσδοκίες όλων αναβαίνουν αναλόγως.
Η νέα Δημοτική Αρχή χθες βράδυ, αρνήθηκε να διδαχθεί από τα τραγικά λάθη των προκατόχων της και γύρισε την πλάτη στις ίδιες τις δεσμεύσεις της για συναίνεση, συνεργασία και διάλογο. Πώς το λέει η παροιμιώδης φράση; Μοιάζει με την αγελάδα που έχυσε την καρδάρα με το γάλα; Αυτό ακριβώς.