Αν κάποιος διαβάσει το τελευταίο διάστημα όσα έχουν γραφτεί για το πολυθρύλητο ζήτημα της παραχώρησης των αθλητικών χώρων του Δήμου στα Σωματεία και τους Συλλόγους, μένει με την πεποίθηση πως πανάκεια για την επίλυση του προβλήματος είναι να παραδοθεί επιτέλους για χρήση το Κλειστό Γυμναστήριο στη Δημοτική Κοινότητα Διονύσου.
Ο επιπλέον αθλητικός χώρος- λένε οι αρμόδιοι- θα ανακουφίσει τα υπόλοιπα Γυμναστήρια του Δήμου και θα ικανοποιήσει τις ανάγκες των Σωματείων για προπονήσεις και των Συλλόγων για εκδηλώσεις.
Συνομιλητές σ’ αυτήν την κουβέντα που πηγαίνει από αντιπαράθεση σε όξυνση και τούμπαλιν, είναι από τη μια πλευρά οι αρμόδιοι της Δημοτικής Αρχής- Αντιδήμαρχος, Σχολικές Επιτροπές, Δήμαρχος- και από την άλλη πλευρά οι Πρόεδροι των Σωματείων, που φέρουν και την ευθύνη για την άθληση των ομάδων και διαγκωνίζονται, και τώρα και ανέκαθεν, για την προνομιακή μεταχείριση και τις «καλές» ώρες προπόνησης.
Παραγνωρίζεται εντούτοις μία παράμετρος που μόνο ακροθιγώς αναφέρεται, αν και αποτελεί κατ’ εξοχήν κοινωνική προσφορά και υποχρέωση του –κάθε- Δήμου, ειδικά με το δεδομένο πως ο Δήμος μας συμμετέχει στο Δίκτυο Υγιών Πόλεων, άρα ασπάζεται τη φιλοσοφία περί πνευματικής και σωματικής ευεξίας των κατοίκων του συνολικά.
Για μια μερίδα ηλικιακή των κατοίκων αυτών, δηλαδή για τα παιδιά και τους εφήβους, οι ευκαιρίες και η δυνατότητα για άθληση είναι μεγάλη: Ομάδες και Ακαδημίες υπήρχαν από παλιά σχεδόν για όλα τα συλλογικά αθλήματα σε όλες, επίσης σχεδόν, τις Δημοτικές Κοινότητες της πόλης.
Αυτό όμως που σε καμιά δεν υπήρχε ήταν έστω και ένα πρόγραμμα μαζικού αθλητισμού, που θα έδινε και σε άλλες ηλικιακές ομάδες του πληθυσμού την ίδια ευκαιρία, δυνατότητα και πρόσβαση στην- απαραίτητη- άσκηση και άθληση. Μοναδική εξαίρεση στα παραπάνω, το Δημοτικό Γυμναστήριο στον Άγιο Στέφανο, που η λειτουργία του τα προηγούμενα τριάμισι χρόνια πέρασε από σαράντα κύματα.
Για την ανάπτυξη προγραμμάτων μαζικού αθλητισμού, η κτηριακή επάρκεια είναι ένα μόνο από τα ζητούμενα. Αυτό που κυρίως απαιτείται είναι η διαφορετική φιλοσοφία προσέγγισης στην ίδια την ουσία του αθλητισμού, που- παρά τις περί του αντιθέτου διακηρύξεις- και στην πόλη μας συγχέεται εν πολλοίς με τον αγωνιστικό αθλητισμό και τον πρωταθλητισμό: Η προπόνηση και η άθληση των παιδιών κατευθύνεται και περνάει μέσα από τις δυνατότητες να στελεχώσουν μια αυριανή τοπική πρωταθλήτρια ομάδα.
To στενό αυτό πλαίσιο κάποια στιγμή πρέπει να διευρυνθεί, ώστε να περιλάβει και προγράμματα που απευθύνονται σε όλους τους κατοίκους και θα υλοποιούνται θεσμικά από το Δήμο, στοχεύοντας στην ίδια την απόλαυση της γύμνασης και της άσκησης για όλους μας, που σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, είμαστε μαζί με τους Πορτογάλους ο αδρανέστερος σωματικά πληθυσμός στην Ευρώπη.