logo


Την απαράδεκτη στάση της Διοίκησης του Δήμου, και ειδικά του Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου Τ. Καρασαρλή, που δεν κάλυψαν τους δημοτικούς συμβούλους στην υπόθεση της μήνυσής τους από τον Εξωραϊστικό Σύλλογο Διονύσου για τα Ο.Τ. ΑΛΦΑ στο Διόνυσο, κατήγγειλε σ’ όλους τους τόνους η δ. σ. της Συμμαχίας για τον Πολίτη Λ. Παπαπαναγιώτου στο περιθώριο της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής που συνεδρίασε την Παρασκευή 17 Ιανουαρίου.

Η κ. Παπαπαναγιώτου έθεσε το δίλημμα, που όμως είναι εδώ και χρόνια συνταγματικά λυμένο: Ψήφος κατά συνείδηση ή ψήφος υπό το κράτος του φόβου; Θα συνεχίσουν οι δημοτικοί σύμβουλοι, οι όποιοι εκλεγμένοι, να ψηφίζουν ελεύθερα και αφού σταθμίσουν τα στοιχεία της κάθε υπόθεσης; Ή θα φοβούνται σε κάθε περίπτωση πως κάποιος- ιδιώτης ή σύλλογος- επικαλούμενος έννομο συμφέρον θα τους σύρει στα δικαστήρια κατηγορούμενους για κακούργημα;

Συνέπειες από τα παραπάνω είδαμε πολύ γρήγορα:  Ο Ηλ. Παπαχαροφύλης, δημοτικός σύμβουλος της Διοίκησης,  απείχε από την ψηφοφορία για την έγκριση της απογραφής του Δήμου, διαμαρτυρόμενος για την ποινικοποίηση της κατά συνείδηση ψήφου των δημοτικών συμβούλων.

Ενώ στη διάρκεια πρόσφατης συνεδρίασης της Συμμαχίας για τον Πολίτη, έντονοι ήταν οι διαξιφισμοί ανάμεσα στους μηνυθέντες Λ. Παπαπαναγιώτου και Θ. Κυριακόπουλο από τη μια πλευρά και τον Πρόεδρο του μηνυτή Συλλόγου Κ. Μπομπή, από την άλλη, συνοδοιπόρων και των τριών στην ίδια παράταξη.

Στην ειδική συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου για την απογραφή, η Αντιδήμαρχος Διονύσου Θ. Σαραντάκη υποστήριξε- και είχε όλο το δίκιο με το μέρος της- πως «κάθε δημοτικός σύμβουλος δικαιούται να υποστηρίζει και να εκθέτει εδώ την άποψη που πιστεύει πως είναι σωστή». Ακριβώς: Οι 31 δημοτικοί σύμβουλοι ψήφισαν ό, τι ψήφισαν για τα ΑΛΦΑ πιστεύοντας ότι η άποψή τους είναι σωστή. Η ίδια η κ. Σαραντάκη και ο συνάδελφός της από τη Διοίκηση Θ. Λίτσας ψήφισαν αντίθετα- πιστεύοντας όμως και αυτοί στην ορθότητα της δικής τους άποψης.

Και οι δυο πλευρές- και σ’ αυτή την περίπτωση αλλά και σε όλες- απήλαυσαν του δικαιώματος της ελεύθερης έκφρασης. Αν αυτό το δικαίωμα το στερηθούν αυτοί που είναι εντεταλμένοι να (συν)διαμορφώνουν με τις αποφάσεις τους το παρόν και το μέλλον της πόλης, τότε για ποια ψήφο, για ποια δημοκρατία, για ποια ελεύθερη συνείδηση μιλάμε;