Ο Π. Γεωργιάδης είναι Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ)- Ιδρυτικό μέλος της παράταξης “Νέος Διόνυσος”
ΔΙΟΝΥΣΟΣ 26/05/2025
Οι αντιπυρικές ζώνες είναι ένα από τα μέτρα εκείνα που θα μπορούσαν να εμποδίσουν την επέκταση δασικής πυρκαγιάς και να επιτρέψουν στα μέσα κατάσβεσης -πυροσβεστικά οχήματα και άλλα ειδικά μέσα -να προσπελάσουν τις εστίες φωτιάς και να δράσουν αποτελεσματικά.
Προφανώς η διάνοιξη των αντιπυρικών ζωνών προϋποθέτει μελέτη πολλών παραμέτρων – απόκτηση Know How που έχει συσσωρευτεί από την εμπειρία παρόμοιων καταστάσεων – και ως εκ τούτου εμπλέκεται ισχυρά το Δασαρχείο- μεταξύ αρκετών άλλων δημοσίων υπηρεσιών.
Αν όλα τα παραπάνω αποτελούν τη θεωρία, αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι η ολοκλήρωση των διαδικασιών από τη Δημοτική Αρχή(ΔΑ). Αφετηρία μιας συντονισμένης προσπάθειας είναι η εξασφάλιση χρηματοδότησης από κάποιο επιχειρησιακό πρόγραμμα. Το Πράσινο Ταμείο μάς χρηματοδοτεί με το ποσό των 252.000 ευρώ και με βάση μια όχι και τόσο προσεγμένη μελέτη, η οποία έτυχε της έγκρισης του Δασαρχείου, δρομολογήθηκαν διαδικασίες ανεύρεσης αναδόχου.
Ένα πρώτο εύλογο ερώτημα είναι πότε η ΔΑ έλαβε το έγγραφο από το Πράσινο Ταμείο και αν ολιγώρησε να πράξει άμεσα τα δέοντα ώστε να μην φτάσει… ο κόμπος στο χτένι.
Από δω και πέρα αρχίζει ένας λαβύρινθος άστοχων έως περίεργων διοικητικών περιπτώσεων όπως αναλυτικά περιγράφονται στην αρθρογραφία και τα ρεπορτάζ της δημοσιογράφου κ. Μ. Χαζάπη στην ηλεκτρονική εφημερίδα “Οδός Διονύσου”.
Σε απανωτές συνεδριάσεις της Δημοτικής Επιτροπής (ΔΕ) , 15-22-23 Μαΐου το θέμα της επιλογής αναδόχου συζητήθηκε και τελευταία ως κατεπείγον εκτός ημερήσιας διάταξης αλλά λόγω των σφοδρών αντιδράσεων πολύ μεγάλου αριθμού Δημοτικών Συμβούλων, πηγαινοερχόταν για διορθώσεις και διευκρινίσεις στην προσπάθεια της Δημάρχου να αιτιολογήσει επιλογές που έπασχαν τυπικά και ουσιαστικά. Τα ερωτήματα πολλαπλασιάστηκαν και προσδιορίστηκε νέα συνεδρίαση της ΔΕ στις 27 Μαΐου την ύστατη στιγμή πριν εκπνεύσει η προθεσμία (τέλος Μάϊου) από το Πράσινο Ταμείο για τη χρηματοδότηση. Διαδικασίες με ταχύτητα φωτός.
Η Δημοτική Αρχή πελαγοδρομεί και η αντιπολίτευση στο σύνολό της ασκεί δριμεία κριτική ως οφείλει εκ του ρόλου της. Αν όμως και αυτή η εκκρεμότητα προστεθεί στις ήδη υπάρχουσες θα περάσουμε ακόμα ένα καλοκαίρι αγωνίας και αβεβαιότητας. Ας προσπαθήσουμε να βρούμε κάποιες λύσεις έστω της τελευταίας ώρας. Κάποιες προτάσεις, χωρίς να θεωρούνται μοναδικές, παρατίθενται εν συντομία με την ελπίδα να προκαλέσουν έναν ειρηνικό διάλογο… εν καιρώ πολέμου:
- Να ζητηθεί , από το Πράσινο Ταμείο, μικρή παράταση χρόνου ώστε να μην ακυρωθεί η χρηματοδότηση και να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες χωρίς την ασφυκτική πίεση του χρόνου την οποία επικαλείται κατά το δοκούν η ΔΑ
- Να εξετασθεί από τους νομικούς του Δήμου, και εν ανάγκη από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση, αν οι “διαγωνιστικές” διαδικασίες που εφαρμόστηκαν είναι σύννομες και όχι απλώς τυπολατρικές ώστε να ανατεθεί σε ανάδοχο η υλοποίηση του έργου.
- Αν οι ανωτέρω προϋποθέσεις ευοδωθούν, τότε να υπάρξει η μέγιστη δυνατή συναινετική προσέγγιση ώστε το έργο των αντιπυρικών ζωνών να δρομολογηθεί υπό την εποπτεία διαπαραταξιακής επιτροπής για να αίρονται πιθανά εμπόδια που θα εμφανιστούν. Όλοι γνωρίζουμε ότι η υπευθυνότητα αρκετών εργολάβων δεν είναι και πολύ ανεβασμένη.
Μήπως η Δημοτική Αρχή περισσότερο από τον καθένα χρειάζεται ένα περισκόπιο για να βλέπει πιο καθαρά τον ορίζοντα που την περιτριγυρίζει; Σύμφωνα με έναν απλό ορισμό “περισκόπιο είναι ένα όργανο με το οποίο μπορεί κάποιος (υποβρύχιο) να παρατηρεί τι υπάρχει στον ορίζοντα όντας μέσα σε κάποιον κλειστό χώρο”.
Λύσεις υπάρχουν, αρκεί να τις αναζητήσουν οι υπεύθυνοι με θάρρος και ειλικρίνεια. Αναμονή αλλά όχι άλλη υπομονή!
