Μια ξεχωριστή έκθεση τέχνης φιλοξενείται το επόμενο Σαββατοκύριακο 31 Μαΐου και 1 Ιουνίου στο χώρο της ΠΕΓΚΑΠ- Άνοιξης. Πρόκειται, πιο συγκεκριμένα για την έκθεση σύγχρονου ψηφιδωτού της εικαστικού Δ. Γεωργιάδη- Θεσσαλονικέως, με τίτλο “Νihil humanum mihi alienum” (τίποτα το ανθρώπινο δεν μου είναι ξένο), που οργανώνει ο Ροταριανός Όμιλος “Διόνυσος”, και την οποία θα ακολουθήσει συναυλία με την επιμέλεια της Έ. Αδειλίνη- Μπομπή.
Ανώτερη τραπεζικός υπάλληλος, και εν συνεχεία υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων, η Δέσποινα Γεωργιάδη-Θεσσαλονικέως αποφάσισε να ακολουθήσει την εσωτερική φωνή της και να στραφεί στην τέχνη, και ειδικότερα στο ψηφιδωτό, αφού παρακολούθησε πλήθος σεμιναρίων και εντατικών μαθημάτων τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, κυρίως στην Ιταλία.
Ήταν επιλεγμένη καλλιτέχνης στο RavennaMosaico Festival της Ιταλίας με το έργο της Τhe e-Book of knowledge, 2011, καθώς και συνδιοργανώτρια της ελληνικής συμμετοχής στο διεθνές project για τις Αφγανές γυναίκες, Hanging by a thread, 2022, υπό την αιγίδα της UNESCO. Είναι μέλος της Διεθνούς Ένωσης Σύγχρονου Ψηφιδωτού (AIMC) από το 2010, ενώ υπήρξε μέλος και εκλεγμένη Γραμματέας Οργανωτικού του Ελληνικού Συλλόγου Ψηφιδωτού. Έχει συμμετάσχει σε πολλές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενώ δείγματα της δουλειάς της παρουσιάστηκαν και στην ομαδική έκθεση ντόπιων εικαστικών, που πραγματοποιήθηκε στο Πολιτιστικό Κέντρο της Άνοιξης στις αρχές Απριλίου.
Οδός Διονύσου: Σπουδάσατε αγγλική φιλολογία και εργαστήκατε ως τραπεζικός υπάλληλος και υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων σε μια σειρά υπουργείων. Πώς και πότε επιλέξατε να κάνετε στροφή στην καριέρα σας;
Δέσποινα Γεωργιάδη- Θεσσαλονικέως: Η πρώτη μου επιλογή, να σπουδάσω στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Αγγλική φιλολογία, προέκυψε από την ενδόμυχη επιθυμία μου να επικοινωνώ μιλώντας “ξένες γλώσσες”. Για το λόγο αυτό άρχισα να μαθαίνω Γαλλικά και Ιταλικά για να τα χρησιμοποιώ στα ταξίδια μου που ομολογώ μου αρέσουν πολύ. Το Πανεπιστήμιο σε εξοπλίζει με γνώση και προβληματισμό ώστε με ωριμότητα να πορευτείς στο μέλλον και να αντιμετωπίσεις τις προκλήσεις που παρέμειναν βαθύτερα στο υποσυνείδητο σου. Η επαγγελματική μου δραστηριότητα, σε θέσεις τραπεζικής ευθύνης, αλλά κυρίως ως υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων, με βοήθησε να οργανώνω συνεδριακές εκδηλώσεις και επισκέψεις δημοσίων προσώπων σε ευρωπαϊκά κράτη. Εν τέλει στη ζωή μας τίποτα δεν παραμένει στατικό. Λένε μην εγκαταλείπεις ποτέ εκείνο που σε ορίζει.Το 2004 λοιπόν αποχώρησα οικειοθελώς από την Τράπεζα με πλήθος υποχρεώσεων, ως μάνα δυο αγοριών και έκανα στροφή όπως εύστοχα με ρωτάτε. Στο DNA μου, τελικά υπήρχε μια κλίση, να χρησιμοποιώ τα χέρια μου με ευχέρεια για να δημιουργώ συνθέσεις και τη φαντασία μου στο συνδυασμό χρωμάτων και εικόνων. Έπειτα από σεμινάρια για αρχιτεκτονική, εσωτερική διακόσμηση και ψηφιδωτής τέχνης, αυτή που με κέρδισε ήταν η τελευταία. Η τέχνη, η δημιουργία, το πάθος είναι ο τρόπος που η ψυχή αναπνέει. Αν την φιμώσεις, θα μάθεις να ζεις χωρίς φωνή.
Ο.Δ.: Η τέχνη του ψηφιδωτού είναι ξεχωριστή. Τι σας έφερε σε αυτήν;
Δ. Γ-Θ: Η τέχνη του ψηφιδωτού είναι πράγματι ξεχωριστή και θα έλεγα απαιτητική. Παρακολούθησα πλήθος ειδικών μαθημάτων, π.χ. εδώ στο Μουσείο Μπενάκη και στη σχολή “Ψηφίδων γνώσις” με δάσκαλο τον Νίκο Τόλη και ταξίδευα κάθε χρόνο στην πόλη Ραβέννα της Ιταλίας, που θεωρείται η πόλη του σύγχρονου ψηφιδωτού, εκεί που συναντώνται τα νέα καλλιτεχνικά ρεύματα ψηφοθέτησης, για να παρακολουθήσω σεμινάρια σε φημισμένα ειδικά σχολεία. Αλλά και στο Σπιλιμπέργκο στην Ιταλία με την εξειδικευμένη Σχολή ψηφιδωτής τέχνης. Στο ψηφιδωτό συνδυάζονται δυο βασικές δεξιότητες. Η Τεχνική και η Τέχνη. Τεχνική σημαίνει να επιλέγεις τα είδη και την ποιότητα των ψηφίδων και να κόβεις εσύ η ίδια τις ψηφίδες από μάρμαρο ή υαλόμαζα και να ψηφοθετείς με προσοχή και αρμονία, αρκετές φορές με λεπτές κινήσεις, χειρουργικού θα έλεγα χαρακτήρα. Τέχνη στην προκειμένη περίπτωση είναι η απεικόνιση με ψηφίδες στον καμβά, αυτό που έχεις εμπνευστεί και συμπυκνώνει αισθήματα χαράς ή άλλης ανθρώπινης ψυχολογίας. Φαίνεται πως στο DNA μου προϋπήρχαν αρκετά στοιχεία από αυτή την τεχνική και την τέχνη. Ίσως σε ύπνωση μέχρι που ήρθαν στην επιφάνεια.
Ο.Δ.: Ποια είναι η συνήθης θεματολογία των έργων σας;
Δ.Γ.-Θ: Η οπτική μου ματιά είχε ως αφετηρία ανθρώπινες λειτουργίες π.χ. μια τομή του εγκεφάλου με τις διάφορες ψηφιδωτές έγχρωμες περιοχές ή ακόμα και την αξιοποίηση χρησιμοποιουμένων πλήκτρων από πληκτρολόγια υπολογιστών σαν ψηφίδες για να δημιουργήσω ένα βιβλίο ως μια ένδειξη μετάβασης στην ηλεκτρονική ψηφιακή εποχή.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό έργο μου αφορά τις συναισθηματικές μας εκρήξεις (explosion) που προέρχονται από τον εγκέφαλο και την καρδιά μας. Στηνυπαίθρια καλλιτεχνική έκθεση Hearts in Athens, δημιούργησα μια τεράστια καρδιά ύψους 3 μέτρων που τοποθετήθηκε στην πλατεία Κοραή, με υλικά από ανακυκλωμένα πλήκτρα με αλληλεπίδραση, για να αναδειχθούν ευγενή συναισθήματα όπως αλληλεγγύη, συντροφικότητα, σεβασμός στη διαφορά ιδεών, ομαδικότητα σε έναν στόχο και όλα αυτά γραμμένα πάνω στο σώμα της καρδιάς. Μετά από μια περίοδο αναζήτησης έχω πλέον κατασταλάξει να δημιουργώ έργα που σχετίζονται με τις ανθρώπινες αισθήσεις και κάθε τι που προέρχεται από την ανθρώπινη υπόσταση.
Ο.Δ.: Ο τίτλος της έκθεσης- nihil humanum mihi alienum, τίποτα το ανθρώπινο δεν μου είναι ξένο, αποδίδεται στον ποιητή Τερέντιο (185-159 π.Χ.) και σχετίζεται με την ιδέα ότι η ανθρώπινη φύση είναι ενιαία και αλληλοεξαρτώμενη. Αυτή η ιδέα της απόλυτης κατανόησης για την ανθρώπινη φύση, πώς αποτυπώνεται στη δική σας δημιουργία;
Δ.Γ.-Θ: Αυτή σας η ερώτηση είναι η πλέον δύσκολη να απαντηθεί και νομίζω η περισσότερο ενδιαφέρουσα δεδομένης και της φιλοσοφικής της διάστασης. Κάθε υλικό ή πνευματικό ανθρώπινο δημιούργημα ή πιο αφαιρετικά συναίσθημα προέρχεται από τις πέντε αισθήσεις μας για να δεχόμαστε τα σήματα του περιβάλλοντος και εν συνεχεία να εκπέμπουμε τα ατομικά μας κύματα πλούσια σε μηνύματα και υποκειμενικές ερμηνείες. Με την ακοή συλλέγουμε ήχους και παράγουμε αρμονίες. Με την όραση αντικρύζουμε τη φύση και απεικονίζουμε ζωγραφικά καλλιτεχνήματα. Με την αφή διακρίνουμε το ψυχρό από το άψυχο και ανταποδίδουμε συμπάθεια ή αποστροφή. Με την οσμή αντιλαμβανόμαστε την ευωδιά των λουλουδιών και δηλώνουμε την ευχαρίστησή μας. Με τη γεύση εισπράττουμε τη γλυκύτητα των γευμάτων και την διάθεση να αναφωνήσουμε τη χαρά μας. Και οι καθρέπτες με τις μάσκες έχουν το δικό τους νόημα και την συμβολική τους σημασία. Εν τέλει όλα είναι ανθρώπινα, αποδεκτά και ασφαλώς αλληλοεξαρτώμενα. Η κατανόηση έχει διαβαθμίσεις.
Ο.Δ.: Πείτε μας δυο λόγια για τη συνεργασία με τους Ρόταρυ και το ΠΕΓΚΑΠ που φιλοξενεί την έκθεση, και για τη συναυλία που θα ακολουθήσει.
Δ.Γ.-Θ: Οι φιλικές γνωριμίες και οι κοινωνικές μου επαφές με πολλούς αξιόλογους ανθρώπους από το ΡΟΤΑΡΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ του οποίου είμαι μέλος, αλλά και με το ΠΕΓΚΑΠ, με έπεισαν να συμμετέχω στις δραστηριότητές τους και ανταποκρίθηκα με ιδιαίτερη χαρά και ικανοποίηση να επιμεληθώ μια ατομική μου έκθεση στους φιλόξενους χώρους του κτιρίου του ΠΕΓΚΑΠ ως ένα ελάχιστο δείγμα συμβολής στις δικές τους συνεισφορές στο κοινωνικό σύνολο. Τους ευχαριστώ όλους από καρδιάς για την αμέριστη συμπαράστασή τους.
Η Έκθεση συνδυάζεται με την Συναυλία “Σήκω ψυχή μου” υπό την διεύθυνση της αγαπητής φίλης Έφης Αδειλίνη- Μπομπή για να τραγουδήσουμε όλοι μαζί και να περάσουμε μία όμορφη ξέγνοιαστη βραδιά.
Σας ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη.
Ο.Δ.: Κι εγώ σας ευχαριστώ και εύχομαι καλή επιτυχία!
