Είκοσι χρόνια θα συμπληρωθούν του χρόνου, από την εποχή που ο Άρειος Πάγος με αμετάκλητη απόφασή του- και μετά από δικαστική διένεξη δεκαετιών- απέδωσε στην προκαλλικρατική Κοινότητα Διονύσου 43 στρέμματα μέσα στην έκταση των 140 στρεμμάτων όπου στεγάζονται οι κατασκηνώσεις του ΤΥΠΕΤ. Τους αρχικούς πανηγυρισμούς για τη δικαίωση της Κοινότητας, με πρωτοστάτες τους αείμνηστους Κοινοτάρχες Στρατή Καρρά και Σακελλάριο Σωτηρίου και δικηγόρο τον Π. Θωμόπουλο, διαδέχθηκε η αναζήτηση τρόπων, ώστε αυτή η έκταση, πολύτιμη για την ανάπτυξη μιας περιοχής που είχε μεν πολύ πράσινο αλλά στερείτο Κοινόχρηστων Χώρων, να αποδοθεί στον ιδιοκτήτη της, χωρίς παράλληλα να διαταραχθεί η λειτουργία των κατασκηνώσεων.
Είκοσι χρόνια μετά, στον Καλλικρατικό πλέον Δήμο Διονύσου, όσες προσπάθειες έχουν καταβληθεί, δεν έχουν φέρει κανένα αποτέλεσμα: Ο Δήμος είναι στα χαρτιά ιδιοκτήτης μιας έκτασης, την οποία δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει, αλλά την οποία χρησιμοποιούν απρόσκοπτα οι κατασκηνώσεις για τρεις μήνες το χρόνο. Σημαντικό να προστεθεί εδώ ότι, όπως διαπιστώθηκε το 2018-2019, το Κτηματολόγιο- αντί να αποδώσει μια ενιαία έκταση στο Δήμο- είχε “μεταφράσει” τα οφειλόμενα 43 στρέμματα σε δρόμους, μια πλατεία και ένα χώρο για σχολείο, βασισμένο σε Ρυμοτομικό Σχέδιο που δεν ισχύει πλέον.
Μαζί με τα 43 στρέμματα του ΤΥΠΕΤ, στην ίδια Κοινότητα, και πάλι μετά από δικαστικές διενέξεις δεκαετιών με τους ίδιους πρωταγωνιστές, αποδόθηκαν με Εφετειακή απόφαση του 2011 ως δημοτικοί Κοινόχρηστοι Χώροι και άλλα 260 περίπου στρέμματα. Από αυτά, άλλα έχουν δηλωθεί στο Κτηματολόγιο ως αγνώστων ιδιοκτητών, άλλα έχουν αποδοθεί στις μερίδες ιδιωτών, άλλα σε άλλους ΟΤΑ(!) και άλλα σε διάφορα Νομικά Πρόσωπα.
Οι δυο παραπάνω υποθέσεις, που αφορούν στο περιουσιολόγιο του Δήμου και κατ’ επέκταση στη δυνατότητά του να χωροθετήσει σε δικές του εκτάσεις χρήσεις επ’ ωφέλεια της πόλης και των κατοίκων της, απασχολούν Κοινοτικά, Τοπικά και Δημοτικά Συμβούλια από τη δεκαετία του ’80.
Και επανήλθαν στην ειδική συνεδρίαση λογοδοσίας της Δημοτικής Αρχής, την Τρίτη 29 Απριλίου, με αφορμή τη σχετική ερώτηση του δημοτικού συμβούλου από τον Εύπολι Δ. Αλεξανδρή– τι γίνεται τελικά και με την κατοχύρωση των 260 στρεμμάτων και με τα 43 στρέμματα του ΤΥΠΕΤ και ποιες οι ενέργειες της Δημοτικής Αρχής.
Οι απαντήσεις του αρμόδιου Αντιδημάρχου Τεχνικών Υπηρεσιών Α. Κουκά, που κατ’ αρχάς δήλωσε αναρμόδιος μια που το θέμα αφορά στο Τμήμα Δημοτικής Περιουσίας, ξεκίνησαν από την… Άνοιξη και τον Άγ. Στέφανο, όπου έχουν γίνει αρκετές κινήσεις για την κατοχύρωση Κοινόχρηστων Χώρων.
Όσον αφορά, ειδικότερα, στο Διόνυσο, ο κ. Κουκάς αναφέρθηκε στη σύμβαση που είχε υπογραφεί από την προηγούμενη Διοίκηση με νομικό συνεργάτη για την κατάθεση διεκδικητικών αγωγών- τέσσερις μέχρι στιγμής- αναφορικά με την κατοχύρωση των Χώρων που αποδόθηκαν στο Δήμο το 2011. Όσο για το ΤΥΠΕΤ, οι ενέργειες, κατά τα λεγόμενα του Αντιδημάρχου, φαίνεται να σταμάτησαν στα τέλη του 2023, όταν και υποβλήθηκε υπόμνημα- αίτημα στη Νομική Υπηρεσία του Κτηματολογίου με στόχο τη διόρθωση της κτηματολογικής εγγραφής, χωρίς μέχρι σήμερα να έχει δοθεί γραπτή απάντηση, ενώ η- προφορική πάντως- θέση του Κτηματολογίου φαίνεται πως είναι αρνητική.
Η θέση, από την άλλη πλευρά, της Διοίκησης παραμένει αυτή που έχει εκφραστεί από το 2013, δηλαδή η σημειακή τροποποίηση του Ρυμοτομικού Σχεδίου. Στο πλαίσιο αυτό, τόνισε ο κ. Κουκάς, είναι πρόθεση της Δημάρχου να έρθει σε επαφή με την Εθνική Τράπεζα (σ.σ. το ΤΥΠΕΤ είναι το Ταμείο Υγείας των υπαλλήλων της) ώστε να διερευνηθούν οι δικές τους προθέσεις αλλά και να υπογραμμιστεί η θέση του Δήμου, πως δεν πρόκειται να δεχτεί δρόμους και πλατεία έναντι των 43 στρεμμάτων.
Κατ’εξαίρεση των προβλεπόμενων για τις ειδικές συνεδριάσεις λογοδοσίας και με τη σύμφωνη γνώμη του Σώματος λόγω σοβαρότητας του θέματος, ο λόγος δόθηκε και στον τέως Αντιδήμαρχο Χωροταξικού Σχεδιασμού Γ. Φωτάκη. Ο τελευταίος έχει ασχοληθεί με τους Κοινόχρηστους Χώρους στην Κοινότητα Διονύσου, τόσο από τη θέση της αντιπολίτευσης την περίοδο 2015- 2019 (με επανειλημμένες ερωτήσεις που δεν έβρισκαν απάντηση), όσο και ως στέλεχος της Διοίκησης Καλαφατέλη (2019-2023). Επί Αντιδημαρχίας του, άλλωστε, και με τη συνδρομή ειδικού συνεργάτη, προσδιορίστηκαν και καταγράφηκαν όλοι οι διεκδικούμενοι Κοινόχρηστοι Χώροι σε όλες τις Κοινότητες και ασκήθηκαν οι πρώτες διεκδικητικές αγωγές.
Ο τέως Αντιδήμαρχος- αφήνοντας αιχμές για υπόγειες διαδρομές του ΤΥΠΕΤ- επιβεβαίωσε τη δυσάρεστη έκπληξη, όταν το 2019 διαπιστώθηκε πως το Κτηματολόγιο είχε εγγράψει στη μερίδα του Δήμου δρόμους αντί για ενιαία έκταση, βασισμένο μάλιστα σε καταργημένο Ρυμοτομικό Σχέδιο. “Οι δρόμοι μετά από αυτό ήταν δυο: Είτε να ακολουθήσουμε τη διοικητική διαδικασία του προδήλου σφάλματος, που από όσο λέτε δεν γίνεται δεκτό από το Κτηματολόγιο, είτε να πάμε σε κτηματολογική δίκη ώστε να διορθώσουμε την εγγραφή”, υπογράμμισε ο κ. Φωτάκης.
Τη δική της εκδοχή επιχείρησε να δώσει και η ειδική σύμβουλος Δημάρχου, δικηγόρος Στ. Νούση, που χαρακτήρισε το θέμα “εξαιρετικά περίπλοκο και επώδυνο”, θεωρώντας κατ’ αρχάς πως η μόνη διέξοδος είναι η τροποποίηση του Ρυμοτομικού Σχεδίου.
Δυστυχώς η πρόταση του Προέδρου του Σώματος Ιω. Αμπαρτζίδη, να συσταθεί διαπαραταξιακή επιτροπή ώστε να εξεταστούν από κοινού, και με τη χρήση παλιότερης εμπειρίας, πιθανές λύσεις για το πρόβλημα, συνάντησε την αντίδραση της Δημάρχου Κ. Μαϊχόσογλου, που επέμεινε πως οι μόνες ενέργειες είναι οι νομικές.
«Κατά τη δική μου αντίληψη, αυτή η υπόθεση έχει χαθεί», δήλωσε μετά και από τα παραπάνω ο κ. Αλεξανδρής: “Δεν υπάρχουν πια για το Δήμο τα 43 στρέμματα, μόνο δρόμους και πλατεία θα έχουμε. Και επειδή άκουσα πως θα πάμε να διαπραγματευτούμε και με την Εθνική Τράπεζα, αυτοί το πρώτο που θα ζητήσουν είναι η τροποποίηση του Ρυμοτομικού- πάρτε τα 43 στρέμματα, καταργούμε τις κατασκηνώσεις και τα υπόλοιπα θα γίνουν οικόπεδα”, προέβλεψε δυσοίωνα ο δημοτικός σύμβουλος του Εύπολι.
***
Η υπόθεση ΤΥΠΕΤ ξεκίνησε τη δεκαετία του ’60, όταν το Ταμείο Υπαλλήλων της Εθνικής Τράπεζας (ΤΥΠΕΤ), αγόρασε έκταση μερικών οικοδομικών τετραγώνων μέσα στο Ρυμοτομικό Σχέδιο του 1928 (σ.σ. αυτό που ουσιαστικά καταλαμβάνει το δάσος στην καρδιά της Κοινότητας και ουδέποτε έχει εφαρμοστεί) με σκοπό τη δημιουργία κατασκήνωσης. Για το σκοπό αυτό το 1968, με Βασιλικό Διάταγμα, τροποποιήθηκε για το κομμάτι εκείνο το Ρυμοτομικό Σχέδιο, καταργήθηκαν τα οικοδομικά τετράγωνα που είχαν αγοραστεί και έτσι δημιουργήθηκε ένα ενιαίο για να εξυπηρετήσει την εν λόγω χρήση. Μαζί καταργήθηκαν και οι προβλεπόμενοι κοινόχρηστοι – κοινωφελείς χώροι για δρόμους, πλατεία, σχολείο και Αστυνομικό Σταθμό, οι οποίοι όμως ανήκαν στην Κοινότητα και έπρεπε να της αποδοθούν. Γι’ αυτό η τελευταία προχώρησε κατ’ αρχάς σε πράξη αναλογισμού για να προσδιορισθούν οι προς απόδοση χώροι των 43 στρ, στη συνέχεια το 2006 στα δικαστήρια, για να κατοχυρωθούν τελικά αυτά τα στρέμματα, με αμετάκλητη Απόφαση Αρείου Πάγου, και τέλος η τιμή μονάδας, για τη σχετική αποζημίωση του Δήμου. Όταν αυτά τελείωσαν το 2011, το ΤΥΠΕΤ δεν διέθετε τα χρήματα για την αποζημίωση του Δήμου, και από τότε ξεκίνησε η διεκδίκηση της έκτασης των 43 στρεμμάτων.
Ανατρέχοντας στο αρχείο της Οδού Διονύσου, το θέμα του ΤΥΠΕΤ βρίσκεται σταθερά στην κορυφή των προβλημάτων της Κοινότητας και αποτυπώνεται στις δεκάδες συνεδριάσεων των Κοινοτικών, Δημοτικών και Τοπικών Συμβουλίων, με αντεγκλήσεις και τοποθετήσεις σε υψηλούς τόνους. Η τελευταία φορά που το θέμα απασχόλησε το Δημοτικό Συμβούλιο ήταν το 2023, λίγο πριν την αποχώρηση της τότε Δημοτικής Αρχής, με αφορμή τις αιτιάσεις εναντίον της για ολιγωρία στη συγκεκριμένη υπόθεση. Ο τότε Πρόεδρος του Σώματος Θ. Κρητικός είχε υποσχεθεί την εξαντλητική συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο, κάτι που μέχρι τέλους του χρόνου δεν έγινε. Έκτοτε, το μόνο ΤΥΠΕΤ που απασχολεί και επανέρχεται προς συζήτηση, είναι αυτό του εγκαταλελειμμένου κτηρίου στον Άγ. Στέφανο, το οποίο έχει ενταχθεί στο χρηματοδοτικό πρόγραμμα ΤΡΙΤΣΗΣ για την αξιοποίησή του με σχετικό διαγωνισμό και για το οποίο συνεχίζεται η αναζήτηση επιπλέον χρηματοδότησης.