Γράφει ο Παναγιώτης Γεωργιάδης, Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ)- Ιδρυτικό μέλος της παράταξης “Νέος Διόνυσος”
Στην πρόσφατη (23/1/2024) συνεδρίαση του ΔΣ η κ. Δήμαρχος αναφέρθηκε στην πρόθεση της νέας ΔΑ να συναντηθεί σύντομα με τον αρμόδιο Υπουργό και ο πρώην Αντιδήμαρχος και νυν δημοτικός σύμβουλος κ. Γ. Φωτάκης υπενθύμισε το ιστορικό. Αυτές οι γνωστές κατά τα άλλα τοποθετήσεις αποτέλεσαν το ερέθισμα για το παρακάτω κείμενο που περιλαμβάνει την κατάθεση μιας οικονομικά ρεαλιστικής πρότασης για την οριστική απεμπλοκή από τον ορατό κίνδυνο να βρεθούμε ενώπιον τετελεσμένων γεγονότων.
Το θέμα των διοδίων παραμένει ορθάνοιχτο και επανέρχεται περιοδικά στο προσκήνιο, όπως με τις πρόσφατες νέες “διερευνητικές” δηλώσεις του αρμόδιου Υπουργού που μάλλον προετοιμάζει το έδαφος για μια λύση που θα απέχει από τις πάγιες θέσεις όλων των Δημοτικών Αρχών Διονύσου και Κηφισιάς.
Για το σύνθετο αυτό θέμα διατυπώνω κάποιες σκέψεις και εύχομαι να αποδειχθούν χρήσιμες. Ελπίζω να μην απορριφθούν χωρίς ισχυρή νομική ή λογική επιχειρηματολογία. Η Δήμαρχος Διονύσου ως νομικός θα μπορούσε να μελετήσει σε βάθος τις πτυχές που διέπουν την ισχύουσα σύμβαση και να καταθέσει στον αρμόδιο Υπουργό νέες ουσιαστικές προτάσεις επίλυσης.
Πολλοί υποψιάζονται, και όχι αδίκως, πως η ανακατασκευή της γέφυρας στη Βαρυμπόμπη είναι το πρόσχημα για να εγκατασταθούν τα περίφημα πλευρικά διόδια όπως η σύμβαση, που έχει υπογραφεί και εξακολουθεί να ισχύει, προβλέπει.
Ο αρμόδιος Υπουργός για τις υποδομές κ. Ν. Ταχιάος δεν κρύβει την πρόθεσή του να θέσει το θέμα των διοδίων σε επικείμενη συνάντηση με τους εκλεγμένους Δημάρχους Κηφισιάς και Διονύσου.
Σε πρόσφατη μάλιστα δημοσιογραφική ερώτηση (18/1/2024), αποκρίθηκε διπλωματικά ότι
«δεν υπάρχει καμία διάθεση αιφνιδιασμού, οποιαδήποτε λύση θα έχει τα χαρακτηριστικά της συναίνεσης».
Ως προς το σκέλος της δήλωσης του Υπουργού που αφορά τον μη αιφνιδιασμό, εκτιμώ πως θα είναι δεοντολογικά συνεπής.
Ως προς το άλλο σκέλος της δήλωσης περί συναινετικής λύσης, εκτιμώ ότι κάτι θα έχει στο μυαλό του και ίσως να διατηρεί “συγκρατημένη αισιοδοξία”.
Το πιθανό δίλημμα που ίσως θέσει στους συμμετέχοντες θα είναι οικονομικό και όχι τεχνικό, παρακάμπτοντας όλες τις επιστημονικές παραμέτρους που αφορούν κυκλοφοριακές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις, ελλείψει μάλιστα ευρύχωρων παρακαμπτηρίων δρόμων εναλλακτικής διαδρομής των οχημάτων. Το επιχείρημα για διόδια εντός του αστικού ιστού θα προσπαθήσει να το υποβαθμίσει ή και να το παρακάμψει με διάφορα παραδείγματα.
Είναι βέβαια λογικό να ισχυριστεί ότι το κράτος-διοίκηση έχει συνέχεια και ότι νομικά η σύμβαση προβλέπει την καταβολή σε ετήσια βάση 25 εκ ευρώ για διαφυγόντα κέρδη, προσθέτοντας ότι το ποσό αυτό επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό αντί να επιβαρύνει μεμονωμένα και ατομικά τους χρήστες της Εθνικής Οδού. Με δυο λόγια θα παρουσιάσει το όλο θέμα να είναι μαύρο – άσπρο, δηλαδή ή διόδια ή καταβολή 25 εκ τον χρόνο.
Είναι πράγματι οι μοναδικές επιλογές ή μήπως πρέπει να αναζητηθούν και άλλες εναλλακτικές διέξοδοι;
Ας ζητηθούν από τον Υπουργό ορισμένες διευκρινίσεις, σε συνδυασμό με τη δημοσιοποίηση των σχετικών παραγράφων της σύμβασης.
1.από ποια χρονολογία και μετά καταβάλλονται τα 25 εκατομμύρια ευρώ ;
2.πόσα εκατομμύρια έχουν μέχρι 2023 καταβληθεί;
3.μέχρι πότε το κράτος είναι υποχρεωμένο βάσει της σύμβασης να καταβάλλει αυτό το ποσό;
Αν αθροίσουμε τα παραπάνω ποσά θα προκύψει ένα αξιοσέβαστο ποσό το οποίο εισπράττει η συμβαλλόμενη εταιρεία από το κράτος χωρίς καμία δαπάνη εκ μέρους της. Με τα ετεροβαρή οικονομικά μεγέθη εις βάρος του κοινωνικού συνόλου, θα μπορούσαμε να προτείνουμε: το Υπουργείο απευθύνει στην εταιρεία πρόσκληση για διάλογο και αμοιβαίο συμβιβασμό σε νέα χαμηλότερη οικονομική βάση. Επιπροσθέτως να εξεταστεί μια επέκταση/επαύξηση διοδίων σε σύμβαση κατασκευής οδικού άξονα που έχει ολοκληρώσει η εταιρεία (πρόταση που είχε κατατεθεί και παλαιότερα) ή εναλλακτικά μια νέα ανάθεση ενός οδικού έργου οικονομικά ισοδύναμου με τον συμβιβασμό που θα συμφωνηθεί. Προφανώς η διαδικασία μοιάζει “πρωτότυπη και αιρετική”, όμως αξίζει να μελετηθεί και να τεθεί στο τραπέζι διαλόγου, χωρίς να αποκλείεται η προσφυγή στη δικαιοσύνη αν δεν υπάρξει συμβιβασμός.
Αρκεί να γνωρίζουμε επακριβώς τα οικονομικά μεγέθη που έχουν καταβληθεί ή διεκδικούνται ως “διαφυγόντα κέρδη” από την εταιρεία.
Με την πρόταση αυτή εμπλουτίζουμε το οπλοστάσιό μας ώστε να μην παραμείνουμε αποκλειστικά και μόνο υπέρ των γνωστών εύλογων αλλά “αμυντικών» επιχειρημάτων. Ας γίνουμε πιο “επιθετικοί” στη “σκέψη” και στην πράξη!!!
Παναγιώτης Γεωργιάδης
Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ)
Ιδρυτικό μέλος της Παράταξης “Νέος Διόνυσος”
